Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 9 marca

2016 – W Hospicjum św. Jana Ewangelisty w Szczecinie zmarł ks. Tadeusz Korbecki (ur. 1941 w Błędowej Tyczyńskiej, w diecezji przemyskiej), misjonarz w Brazylii 1973-98 i Meksyku 1999-2008, redaktor pisma „Promień” 1986-89, współzałożyciel brazylijskiej Regii Matki Bożej Miłosierdzia, pionier Miłosierdzia Bożego w Brazylii.

W życiu i powołaniu ks. Tadeusza był obecny wymiar doświadczenia krzyża, cierpienia, samotności i choroby, ale i aspekt głoszenia Chrystusa Ukrzyżowanego. Miał wielkie nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego, które jako pierwszy z pallotynów propagował w Rio de Janeiro. Już w 1986 założył w swojej parafii Miłosierdzia Bożego stowarzyszenie kościelne – Ruch Czcicieli Miłosierdzia Bożego. Od 1988, razem ze wspólnotą Emmanuel, w święto Miłosierdzia Bożego, organizował w swojej parafii Spotkania z Miłosierdziem, by następnie przenieść je na stadion miejski Maracanzinho. Uczestniczyło w nich ponad 20 000 ludzi. Później z okazji remontu stadionu przeniesiono je do katedry w Rio de Janeiro. Festyn Spotkanie z Miłosierdziem trwa nadal. W jego oprawę, oprócz części liturgicznej, włączono też przedstawienie teatralne, łączące misterium Miłosierdzia Bożego z życiem mieszkańców Brazylii.

Zbudowany przez ks. Korbeckiego kościół Miłosierdzia Bożego w Vila Valqueire stał się we IX 2009 Archidiecezjalnym Sanktuarium Miłosierdzia. „W dniach 6-9 VII 2012 w sanktuarium miał miejsce I Archidiecezjalny Kongres Miłosierdzia Bożego. Tak jak marzył ks. Korbecki, pielgrzymują tu ludzie, dokonuje się formacja duchowa, rozwija się działalność charytatywna, a koronka do miłosierdzia Bożego płynie do Boga z sanktuarium i przez radio na całą Brazylię” (Lesław Gwarek, „40-lecie polskich pallotynów w Brazylii”, w: „Posłani. Misyjne zaangażowanie pallotynów”, Ząbki 2015, s. 72).

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1838 – Piotr Semenenko w liście do Bohdana Jańskiego wspominał o Don Vinzenzo di Pallotta, „który groźne rzeczy prorokuje”.

1915 – Z Pragi ks. Alojzy Hübner napisał list do ks. Alojzego Majewskiego, w którym informował go o swoich pracach : „Zajęcia mnoży się coraz więcej, nie tylko w domu, ale i w lazaretach, i kaplicach przeznaczonych dla Polaków, gdzie słucham spowiedzi. Zaopatrzyłam też dużo rannych na śmierć lub przed operacją. Nowicjusze pomagają w sąsiednim kościele św. Jana [na Skałce]. […] Odbyły się tu dla Polaków rekolekcje, które miały imponujący wynik. Tysiące przystąpiło do Komunii św. Czesi i Niemcy nie mieli słów podziwu dla pobożności naszego ludu”.
Wskutek działań wojennych ks. Alojzy Hübner wraz z klerykami nowicjuszami zostali wysłani w listopadzie 1914 do Pragi, gdzie znaleźli gościnę w klasztorze benedyktyńskim Emaus. Ks. Hübner sprawował w Pradze również obowiązki duszpasterskie wśród polskich wychodźców. Pallotyni przebywali tam do początku lipca 1915. Wtedy powrócili na Kopiec do Wadowic.

1928 – W dniach 8 – 9 marca odbyła się wizytacja szkolna Collegium Marianum na Kopcu. Wizytator p. Kiedryński był obecny na jednej lekcji u każdego profesorów.

1931 – Siedmiu postulantów, kandydatów na braci, wyjechało z Ołtarzewa do Suchar, by tam rozpocząć swój nowicjat. Wśród nich byli m.in. Szczepan Orlikowski (+2004) i Zygmunt Gregorowicz (+1973).

1932 – Tego roku czterech postulantów- braci wyjechało do nowicjatu w Sucharach.
– Ks. superior Wojciech Turowski wyjechał do Małego Tarpna k. Grudziądza, by wygłosić tam rekolekcje wielkopostne.

1947 – Biskup Lucjan Bernacki udzielił w Gnieźnie święceń subdiakonatu klerykom: Stanisławowi Mikulskiemu, Tadeuszowi Michałkowi, Romanowi Szczygłowi, Franciszkowi Rafaczowi i Karolowi Kurkowi. Kl. Kazimierz Skrzypczak otrzymał tonsurę oraz wszystkie niższe święcenia. Na święceniach obecny był ks. prowincjał Jan Maćkowski i ks. Edmund Winklarz, rektor domu sucharskiego. Po święceniach biskup przyjął wszystkich śniadaniem.

1948 – Ks. prowincjał Stanisław Czapla wydał zarządzenie, aby we wszystkich kaplicach i kościołach Prowincji odprawiano wspólnie nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa, przez wszystkie czwartki miesiąca marca i kwietnia. Celem tej akcji było wynagrodzenie za popełnione grzechy niewiary i nienawiści (według instrukcji ks. generała Wojciecha Turowskiego).

1969 – Na Karczówce w Kielcach odbyło wprowadzenie liturgiczne nowego proboszcza, ks. Jana Kudłacika, do kościoła. Ks. Kudłacik został mianowany proboszczem na Karczówce 10 lutego 1969 przez bpa kieleckiego Jana Jaroszewicza. Od 1939 do 1969 funkcję proboszcza pełnił kapłan z duchowieństwa diecezjalnego.
Ks. Kudłacik rektorstwo domu na Karczówce objął 1 września 1968 i był przełożonym przez dwie kadencję, do 1974.

1973 – W przypadającą 500. rocznicę urodzin wielkiego astronoma, ks. Mikołaja Kopernika (19 lutego 1473 w Toruniu), ks. Józef Kołodziejczyk zorganizował alumnom wyjazd do Warszawy na polski film „Kopernik”. Film był biografią astronoma, ukazywał bowiem czasy jego studiów na uniwersytetach w Krakowie i we Włoszech, działalność w Lidzbarku i Fromborku, obronę Olsztyna podczas wojny z Krzyżakami oraz działalność badawczą. Film ten nakręcono w koprodukcji z NRD w 1972.

1977 – Alumni, uczestnicy sympozjum filozoficznego na KUL-u, które odbyło się pod koniec lutego i było poświęcone różnym pojęciom prawdy, zorganizowali w Ołtarzewie spotkanie z klerykami zainteresowanymi tymi zagadnieniami.

1980 – Ks. prowincjał Henryk Kietliński poświęcił nowo urządzoną kaplicę pw. Chrystusa Miłosiernego wewnątrz domu nowicjackiego w Ząbkowicach Śląskich.

1980 – Rekolekcje parafialne w Ołtarzewie rozpoczął ks. Paweł Góralczyk. Miał je pierwotnie prowadzić ks. Feliks Folejewski, ale 7 marca w stanie przedzawałowym został odwieziony do szpitala.

1984 – Odbyła się próba generalna Misterium Męki Pańskiej, w reżyserii autora scenariusza kl. Bogdana Rudnickiego, pod tytułem: „Nie lękajcie się!”.
„Misterium z 1984 roku w reżyserii kl. Bogdana Rudnickiego miałem okazję przeżywać na zjeździe powołaniowym w Ołtarzewie, który odbywał się pod koniec marca… zetknięcie z nabożeństwem na deskach seminaryjnego teatru było dla mnie wielkim przeżyciem duchowym  :)” (Paweł Rudnik 2018)

1985 – W Ołtarzewie odbył się ogólnokrajowy zjazd pallotyńskich grup powołaniowych.

1989 – W międzyseminaryjnych rozgrywkach sportowych, reprezentacja Seminarium ołtarzewskiego uległa reprezentacji z WSD we Włocławku. W koszykówce przegraliśmy 39 do 35, a w siatkówce 3 : 0.

1991 – Kierownikiem Sekretariatu ds. Miłosierdzia Bożego został mianowany przez Radę Prowincjalną ks. Waldemar Seremak. Kierownikiem Sekretariatu w latach 1977-91 był ks. Edmund Boniewicz (był także redaktorem naczelnym „Biuletynu Miłosierdzia Bożego”).

1998 – Alumni Seminarium wysłuchali wykładu niemieckiego teologa, ks. Manfreda Probsta SAC (ur. 1939): „Zakres kapłaństwa powszechnego”. Po wykładzie nastąpiła dyskusja na temat obecnej sytuacji w Kościele, odnośnie do poruszonego przez prelegenta tematu.

1999 – Zmarł ks. kanonik Józef Pietrzyk (ur. 1930 w Bochni, w archidiecezji krakowskiej), redaktor i sekretarz Pallottinum, od 1966 w diecezji płockiej.
Do 1966 przynależał do Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego i pełnił funkcję redaktora i sekretarza Pallottinum, a następnie wikariusza w Wałbrzychu i Sulechowie. Po odejściu od pallotynów (1966), inkardynował się do diecezji płockiej – był proboszczem w Kurowie i Dzierżeninie; od 1992 jako rezydent mieszkał w Przemyślu. Zmarł na stacji kolejowej w Przemyślu, zamierzając udać się na pielgrzymkę z Pallotyńskim Biurem. Pielgrzymkowym. Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył bp pomocniczy płocki Roman Marcinkowski. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Przemyślu.

2002 – Teatr Wyższego Seminarium Duchownego w Ołtarzewie przygotował „Misterium Passionis”, w reżyserii kl. Dariusza Wycisło, z opracowaniem muzycznym i przygotowaniem scholi przez ks. Dariusza Smolarka. Na tegoroczne Misterium Męki Pańskiej złożyły się staropolskie dramaty i pieśni pasyjne, wykonane przez scholę klerycką. Utwory te, bogate w treści duchowe i artystyczne, wciąż są niedoceniane. Kostiumy i rekwizyty zostały wypożyczone z Teatru Narodowego w Warszawie. Rzeźby „grające rolę Jezusa” w Misterium – udostępnił Dom Pracy Twórczej w Radziejowicach; według relacji uczestnika tamtych wydarzeń: „Była ta mała figurka Jezusa (na zdjęciu), ale głównie grały wielkie rzeźby: stojący, siedzący (frasobliwy) i Jezus na krzyżu. Bardzo silnymi momentami były chwile, kiedy Jezus miał coś powiedzieć: wychodził narrator, otwierał księgę i czytał słowa Zbawiciela” (zob. poniżej w komentarzu).
Misterium towarzyszyła wystawa pt. „Pasja Chrystusa w malarstwie i rzeźbie ludowej”. Ulokowana na holu seminaryjnym, prezentowała eksponaty pochodzące ze zbiorów Muzeum Sztuki Ludowej w Otrębusach. Autorami rzeźb, grafik, obrazów i wycinanek byli artyści ludowi: E. Pęksowa, B. Bednarz, M. Wiśnios, W. Prucnal, W. Oleksy, S. Czech-Walczakowa, J. Wojtarowicz, K. Gawłowa i inni. Twórcą Muzeum był prof. Marian Prokopek z Uniwersytetu Warszawskiego. Muzeum gromadzi zabytki współczesnej sztuki ludowej z całej Polski, głównie o tematyce sakralnej, obrzędowej i historycznej.
Fotografię zob. w oddzielnym poście

2013 – W dniach od 6 do 9 III w Konstancinie spotkali się członkowie Generalnego Sekretariatu ds. Formacji. Podczas spotkania poruszono następujące zagadnienia: realizacja decyzji XX. Zebrania Generalnego dotyczących formacji; poszerzenie programów formacyjnych oraz Ratio institutionis o zagadnienia rachunkowości i ekonomii; jak pomagać prowincjom/regiom w organizacji formacji permanentnej; powołanie i formacja pallotyńskiego brata; decyzje Afrykańskiego Spotkania Kontynentalnego dotyczące formacji oraz wspólnych domów formacyjnych; przygotowanie spotkania rektorów pallotyńskich wyższych seminariów duchownych oraz odpowiedzialnych za domy formacyjne studiów filozoficzno-teologicznych (odbyło się w Rzymie od 9 do 14 IX 2013).

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny