Ks. Antoni Czulak SAC (1933 – 2021)
„Zawsze starałem się, w miarę moich możliwości, jak najlepiej wypełniać obowiązki duszpasterskie. … Cieszyłem się, że mogę służyć tym, do których mnie posłano” (ks. A. Czulak, Złoty Jubileusz, „Moja Parafia”, czerwiec 2009)
Ks. Antoni Czulak SAC (1933 – 2021), długoletni proboszcz parafii pallotyńskich w Radomiu i Ożarowie Mazowieckim, budowniczy kościoła w RadomiuUrodził się 1 maja 1933 r. w Międzybrodziu Bialskim, w ówczesnej archidiecezji krakowskiej, w robotniczej rodzinie Rudolfa i Katarzyny zd. Stwora. Wzrastał w gronie dziesięciorga dzieci. Ojciec umarł bardzo wcześnie, w wieku 56 lat; najmłodsze dziecko miało wówczas dwa lata. Wychowaniem dzieci zajęła się matka, o której ks. Antoni mówił, że: „była bardzo religijna i skromna… była kobietą prostą, ale cechowała ją nadzwyczajna mądrość życiowa. Mimo wielu braków i niedostatków, atmosfera w domu pełna była życzliwości, dobroci i radości. … Pięcioro z rodzeństwa zdobyło wyższe wykształcenie” (Tamże). Spośród nich czterech braci przyjęło święcenia kapłańskie (jeden w diecezji – Stanisław †2008 i trzech u pallotynów: Tadeusz †2010, Antoni i Kazimierz †2019).Do szkoły podstawowej Antoni uczęszczał w miejscowości rodzinnej, a do gimnazjum poszedł w 1948 r. na Kopiec (Collegium Marianum, które prowadzili pallotyni). W sierpniu 1952 r. rozpoczął w Ząbkowicach Śląskich pallotyński nowicjat. Pierwszą konsekrację w Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego złożył 15 sierpnia 1953 r. w Ząbkowicach Śląskich na ręce ks. Augustyna Urbana SAC, a wieczną – cztery lata później, na Kopcu – na ręce ks. Józefa Tureckiego SAC. Studia filozofii i teologii odbył w Ołtarzewie w latach 1953-59. Święcenia kapłańskie przyjął 11 czerwca 1959 r. w Ołtarzewie z rąk biskupa Zygmunta Choromańskiego.Po święceniach przebywał w Gdańsku, w domu przy ul. Elżbietańskiej, na rocznym Studium Pastoralnym, a następnie został skierowany na pierwszą placówką duszpasterską do Kisielic. W 1961 r. przeniesiono go do Kościeliska, a stąd po pół roku, w charakterze wikariusza, do pracy w parafii diecezjalnej w Szczawienku (obecnie dzielnica Wałbrzycha) i od 1963 r. do Jedliny Zdroju k. Wałbrzycha. W 1966 r. trafił na wikariusza do „Doliny Miłosierdzia” w Częstochowie. Od 1 września 1968 r. objął w Radomiu obowiązki proboszcza parafii św. Józefa Oblubieńca NMP, a od 1974 r. również rektora pallotyńskiego domu. W tym okresie został skierowany na dwuletnie zaoczne studium pastoralne przy Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (1973-75). W Radomiu przeżywał jubileusz 25.lecia parafii (9 V 1971), nawiedzenie parafii przez kopię cudownego Obrazu MB Częstochowskiej (25 IX 1972) i poświęcenie dzwonów. Ze względu na zwiększającą się szybko liczbę parafian, podjął starania o pozwolenie na budowę sal katechetycznych, które wybudowano w latach 1975-76. Wiosną 1979 r. udało mu się też dokonać zadaszenia części terenu przy „starym kościele” i postawienia tam polowego ołtarza. Kiedy po wieloletnich staraniach uzyskano w 1981 r. zgodę na wybudowanie nowej świątyni na Młodzianowie, nastąpiły kolejne problemy z jej lokalizacją i wykupem działek pod budowę. Wszystko to odbywało się w atmosferze nakłaniania proboszcza przez Służby Bezpieczeństwa do współpracy, na którą nigdy nie wyraził zgody; były więc kierowane do niego urzędowe propozycje różnych spotkań, nękania telefoniczne i utrudnianie wyjazdów zagranicę.W 1984 r. ks. Antoni został mianowany rektorem domu i proboszczem w Ożarowie Mazowieckim, gdzie oprócz pracy duszpasterskiej współpracował z ks. Stanisławem Orlickim SAC przy budowie kościoła-sanktuarium i domu Stowarzyszenia. Za jego kadencji został poświęcony w Ożarowie dolny kościół NMP Matki Emmanuela (5 X 1985) i odbyła się uroczystość dedykacji górnego kościoła pw. Miłosierdzia Bożego (21 X 1989). Rozszerzał tam kult Miłosierdzia Bożego i Matki Bożej Fatimskiej, promując w kościele nabożeństwa fatimskie i sprowadzając figurę Matki Bożej Fatimskiej.W 1993 r. powrócił do Radomia na urząd rektora i proboszcza, aby zająć się rozpoczętą już budową kościoła. 7 grudnia 1996 r. odbyło się poświęcenie nowego kościoła, a 3 czerwca 2000 r. – uroczystość dedykacji świątyni. W 2002 r. dokonał przeniesienia całej działalności duszpasterskiej do nowego budynku plebanii i zespołu katechetycznego przy ul. Młodzianowskiej. Znalazły tam swoje miejsce: kancelaria parafialna, salki różnych grup apostolskich, kuchnia dla ubogich, świetlica środowiskowa, kawiarenka parafialna. Rozpoczął też przygotowania do budowy kościoła w Mazowszanach. Po zakończeniu ostatniej kadencji, dla „zregenerowania sił duchowych i fizycznych”, otrzymał roczny urlop (tzw. „rok sabatyczny”). Pozostał nadal w Radomiu i prowadził w parafii aż do końca swych dni nabożeństwa fatimskie dla chorych, starszych i cierpiących. Ostatnie trzy miesiące jego życia naznaczone były już cierpieniem i chorobą. Czas ten wypełnił pobytem w Pallotyńskim Domu Opieki im. św. Wincentego Pallottiego we Wrzosowie, w trakcie którego przeszedł jeszcze operację w szpitalu w Grodzisku Mazowieckim. Zmarł 23 kwietnia 2021 r. o godz. 12.15 w szpitalu przy ul. Tochtermana w Radomiu.W strukturach Prowincji był członkiem Rady Ekonomicznej, a następnie Komisji Ekonomicznej przy Zarządzie Prowincjalnym (1984-99; 1999-2005), Komisji ds. Formacji (1996-99); Komisji Pośrednictwa i Arbitrażu (2001-04).Był bardzo przywiązany do Stowarzyszenia, któremu służył apostolskim zapałem i niestrudzoną gorliwością życia kapłańskiego. Podkreślić należy jego wielkie zaangażowanie w duszpasterstwo parafialne, dobry kontakt z duchowieństwem diecezjalnym i troskę o dobro drugiego człowieka. Promował kult Miłosierdzia Bożego i był gorącym czcicielem Matki Bożej Fatimskiej i św. Józefa.W 2009 r., z okazji swego Jubileuszu ks. Antoni Czulak powiedział: „Jestem bardzo wdzięczny Bogu za wszystko, co mi wyświadczył. … Bogu niech będą dzięki za każdy dzień kapłaństwa, za każdą Mszę Świętą, za każdy Sakrament, którego mogłem udzielić. Po Bogu, dziękuję wszystkim, Rodzicom, Rodzinie, Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego i tym, którzy stanęli na mojej drodze kapłańskiej. Przede wszystkim dziękuję za modlitwę, dobro i życzliwość. I o modlitwę w dalszym ciągu proszę” (Tamże). Przywołując te słowa, chcemy dziś podziękować za 88 lat życia ks. Antoniego, za 68 lat trwania w Stowarzyszeniu i za 62 lata kapłańskiej posługi. Niech św. Józef, którego wstawiennictwa Zmarły przyzywał w Radomiu i którego szczególnie czcimy w tym Roku św. Józefa, „doprowadzi Go do rychłego oglądania Bożego oblicza” (z modlitwy do św. Józefa).
Uroczystości pogrzebowe śp. ks. Antoniego odbędą się 28 kwietnia (we środę) o godzinie 13:00 w kościele parafialnym pw. św. Józefa Oblubieńca NMP w Radomiu.
Oprac. ks. Stanisław Tylus SAC
