OKRES WSTĘPNY (NOWICJAT)
Okres Wstępny to czas przeznaczony na rozpoznanie, utwierdzenie i rozwój własnego powołania. W tym okresie kandydaci przygotowują się również do wejścia w życie Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego przez poznanie dzieła i duchowości pallotyńskiej oraz praktykę życia we wspólnocie.
Poprzez codzienną modlitwę osobistą i wspólnotową, przez codzienną Eucharystię, która jest ośrodkiem każdego dnia oraz inne praktyki pobożności (medytacja, czytanie duchowne, nabożeństwa), nowicjusze pogłębiają swoją wiarę, rozwijają przyjaźń z Jezusem Chrystusem, by stopniowo, wchodzić w tajemnicę Jego życia. Chodzi o rozbudzenie szczerego i niezłomnego pragnienia świętości, która opiera się na życiu wiary, nadziei i miłości. Ważnym elementem jest stałe kierownictwo duchowe i regularne korzystanie z Sakramentu Pokuty przez co nowicjusze formują swoje sumienie oraz życie na wzór Jezusa Chrystusa Apostoła Ojca Przedwiecznego.
Nowicjat to także czas poznawania dziedzictwa Założyciela, św. Wincentego Pallottiego. Praktykując braterskie życie we wspólnocie, każdy nowicjusz poznaje duchowość pallotyńską, charyzmat, historię oraz zadania realizowane przez Stowarzyszenie i Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego.
Dla Pallottiego bardzo ważne było „razem”, „wspólnie”. Życie wspólnotowe to dzielenie radości i trudów codzienności; współistnienie osób o różnych charakterach i zdolnościach co pozwala wzajemnie się poznać i ubogacić. Życie wspólnotowe nie polega tylko na wspólnej modlitwie, ale realizuje się także w ramach codziennej pracy, wykonywania swoich obowiązków, wspólnego wypoczynku i rekreacji oraz rywalizacji sportowej.
Nowicjat trwa dwa lata. Pierwszy rok nowicjusze klerycy i bracia przebywają w domu Nowicjatu w Ząbkowicach Śląskich. Ważnym wydarzeniem w nowicjacie są obłóczyny, które mają charakter uroczysty. Wtedy nowicjusze otrzymują z rąk Wyższego Przełożonego sutannę i pas – strój Stowarzyszenia, zewnętrzny znak przynależności do Boga i Pallotyńskiej Rodziny. W drugim roku nowicjatu klerycy podejmują studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie, a bracia pozostając w Ząbkowicach pogłębiają formację duchową. Dwuletni okres nowicjatu kończy się złożeniem pierwszej profesji czasowej na jeden rok (przyrzeczeń: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, wytrwania, wspólnoty dóbr i ducha służby). Profesja jest kilkakrotnie odnawiana i kończy się uroczystym aktem złożenia konsekracji wiecznej.