3 lutego 2020
PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY
Kalendarium Pallotyńskie na 3 lutego
1951 – W Ząbkowicach Śląskich br. Władysław Kamiński złożył wieczną profesję na ręce ks. Stanisława Uramowskiego.
Nowicjat rozpoczął w Sucharach, otrzymując tam 24 IX 1938 sutannę pallotyńską z rąk prowincjała ks. Jana Maćkowskiego. Po wybuchu II wojny światowej został skierowany przez przełożonych do Berezy Kartuskiej. Z narażeniem życia dotarł do celu i przez kilka lat opiekował się domem pallotyńskim. Gdy dalszy pobyt w Berezie, która znalazła się w granicach Związku Radzieckiego, stał się niemożliwy, powrócił do Polski i ponownie rozpoczął nowicjat 2 VIII 1946. Specjalnym dekretem przełożonego generalnego ks. Wojciecha Turowskiego został zwolniony z II roku nowicjatu i 3 II 1948 złożył pierwszą profesję w Sucharach, na ręce ks. Stanisława Hereśniaka.
Br. Władysław zmarł 11 V 1985, w godzinie Apelu jasnogórskiego, w szpitalu miejskim w Ząbkowicach Śląskich.
*******************************************************
Inne wydarzenia tego dnia:
1877 – W hospicjum Palazzo Cento Preti w Rzymie zmarł ks.
Ignazio Auconi (ur. 1816), generał Stowarzyszenia 21 II 1862 – 3 III 1869, a
następnie pierwszy radca generalny. Pod koniec jego rządów Stowarzyszenie
liczyło 12 księży i 3 braci, żyjących w Rzymie i Londynie. Było to spowodowane
rozbieżnością zdań członków Stowarzyszenia, co do ilości składanych przyrzeczeń.
Wspomniane trudności wpłynęły na decyzję Rady Generalnej, która już w
początkach jego kadencji zadecydowała, by nie przyjmować kandydatów do
Stowarzyszenia, aż do momentu uzyskania jednomyślności w tej sprawie (mimo tego
wyświęcono w tym czasie 3 kapłanów, a 2 braci złożyło profesję).
Ks. Auconi od 1853 był też kierownikiem duchowym sióstr Stowarzyszenia w Pia
Casa w Velletri i w hospicjum Palazzo Cento Preti.
1938 – Apostolat Pojednania, założony przez ks. Stanisława Szulmińskiego na zjeździe w Laskach k. Warszawy (30-31 XII 1937), został formalnie zatwierdzony przez Radę Prowincji i włączony do Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Centrala Apostolatu mieściła się w Ołtarzewie.
1944 – W opactwie benedyktyńskim w Hautecombe k. Chambéry w Sabaudii, na terenie okupacji włoskiej, został aresztowany przez gestapo August kard. Hlond (przebywał tam od 6 VI 1943), a po przesłuchaniach w Paryżu i odrzuceniu propozycji kolaboracji, został internowany w klasztorze w Bar-le-Duc w Lotaryngii. Docierał tam do niego kilka razy ks. Czesław Wędzioch, rektor Polskiej Misji Katolickiej we Francji, przywożąc z Paryża pomoc materialną i wiadomości od polskich biskupów o sytuacji w kraju. Mimo tego, że klasztor był pilnie strzeżony, ks. Wędzioch dostawał się tam tylną furtką dzięki przeorowi benedyktyńskiemu. Ks. Wędzioch z racji swego stanowiska był łącznikiem prymasa z biskupami. Gdy w VIII 1944 wojska alianckie podchodziły do Bar-le-Duc, Niemcy przewieźli prymasa do Metzu.
1971 – Dr inż. Józef Konecki wygłosił w Ołtarzewie wykład na temat: „Dynamika procesów demograficznych w Polsce w ostatnim dwudziestoleciu”. Tematyka demografii jest szczególnie ważna w naszym kraju, w kontekście sprawy rodziny. Wykładu słuchali alumni i niektórzy delegaci Zebrania Prowincjalnego, obradujący w murach Seminarium.
1971 – Wieczorem, ks. prowincjał Stanisław Martuszewski w towarzystwie ks. Henryka Kietlińskiego, ks. Romana Dzwonkowskiego, ks. Stanisława Gawryły, prefekta alumnów, dokonał poświęcenia pracowni misjologicznej, przygotowanej przez Zespół Misyjny alumnów w suterenach naszego domu w Ołtarzewie.
1972 – W Editions du Dialogue ukazała się książka pt. „Spotkałem Boga”, francuskiego konwertyty pochodzenia żydowskiego André Frossarda (+1995), w tłumaczeniu Pawła Zdziechowskiego (+1972), jako 21. pozycja Kolekcji „Znaki Czasu”.
1974 – luty – Ks. Józef Musioł objął obowiązki archiwisty i bibliotekarza przy Zarządzie Generalnym w Rzymie. W 1978 wyjechał do Republiki Federalnej Niemiec i tam w 1984 inkardynował się do archidiecezji Paderborn.
1976 – Kierownik Instytutu Apostolskiego złożył na odbywającej się sesji sprawozdanie z działalności Instytutu Apostolskiego z poprzedniego trzechlecia oraz podał projekt planu pracy na rok 1976, po czym odbyła się ożywiona dyskusja nad przedstawionym planem pracy.
1980 – Kilku alumnów Seminarium wzięło udział w jubileuszu 50-lecia życia zakonnego s. Izabeli Galuby, urszulanki szarej z Ołtarzewa.
1985* – W Ołtarzewie bp Władysław Miziołek udzielił święceń
diakonatu dwom alumnom: Franciszkowi Gomułczakowi i Andrzejowi Narwojszowi.
Fotografię zob. w oddzielnym poście
1987* – W Sanktuarium Dzieciątka Jezus w North Tonawanda została odprawiona msza pogrzebowa za śp. br. Adolfa Klocha. Wzięło w niej udział wielu księży pallotynów i liczna rodzina zmarłego, współpracowników oraz znajomych. Jego doczesne szczątki zostały złożone w rodzinnym grobowcu w Kenmore (Elmwood Ave. – Mount Olivet Cemetery).
1989* – W Ząbkowicach Śląskich odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. ks. Augustyna Urbana, profesora i ojca duchownego NSD dla Spóźnionych Powołań Kapłańskich w Chełmnie, mistrza nowicjatu, rekolekcjonisty, propagatora Szensztackiego Ruchu Apostolskiego w Polsce, historyka polskich pallotynów. Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył bp Jan Tyrawa, sufragan wrocławski, a homilię wygłosił ks. prowincjał Czesław Parzyszek. Pod koniec mszy przemawiał ks. wicedziekan dekanatu ząbkowickiego oraz wiceprowincjał ojców szensztackich. Kościół w Ząbkowicach nie mógł pomieścić wszystkich ludzi przybyłych z różnych stron Polski – kapłanów diecezjalnych i zakonnych, ojców i sióstr szensztackich, przedstawicieli wielu zgromadzeń zakonnych, miejscowej służby zdrowia, przyjaciół i znajomych zmarłego. Przy pięknej pogodzie i śpiewie Litanii do Wszystkich Świętych bp Tyrawa poprowadził procesję na cmentarz. Tam ks. Eugeniusz Weron w imieniu kolegów kursowych akcentował maryjny i pallotyński rys zmarłego, a bp Tyrawa podkreślił zasługi zmarłego dla archidiecezji wrocławskiej i podziękował za to, że swoim życiem i działalnością tworzył pomosty między narodem polskim i niemieckim, że był budowniczym jedności w codziennym życiu.
2002* – W Ołtarzewie, przy licznej obecności pallotynów z obydwu prowincji oraz rodziny i wiernych odbył się pogrzeb br. Antoniego Całki. Mszy koncelebrowanej przewodniczył ks. prowincjał Czesław Parzyszek, który też wygłosił homilię. Br. Antoni został pochowany na cmentarzu ołtarzewskim.
ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny
