Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 1 kwietnia

1974 – Nastąpiło oficjalne przejęcie placówki w Ostrołęce-Wojciechowicach. Rektorem kościoła został ks. Mieczysław Ziomkowski, który zastąpił dotychczasowego diecezjalnego duszpasterza, ks. Jana Sobótkę (od 1972). Do pomocy w katechizacji ks. prowincjał Józef Dąbrowski skierował br. mgra Adama Fułka, który był także zakrystianem, pracował w kancelarii i wykonywał prace fizyczne. Parafia została utworzona tu 25 III 1980. Umowa zawarta 1. IV tr. z bpem Mikołajem Sasinowskim powierzała parafię Stowarzyszeniu na stałe. Dom Stowarzyszenia został erygowany w momencie przybycia ks. Ziomkowskiego, czyli 31 III 1974.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1826 – Ks. Wincenty Pallotti zapisał się do bractwa Matki Boskiej Wspomożycielki Dusz Czyśćcowych przy via Giulia.

1908 – W liście do ks. Generała pisał ks. Alojzy Majewski, że od początku był świadomy, że dom w Antoniówce, ze względu na różne niedogodności nie może być centralną placówką pallotyńską. W latach 1909-10 ks. Majewski chciał kupić w Kochawinie plac pod budowę, ale ks. prałat Antoni Trzopiński stanowczo się temu sprzeciwiał, tłumacząc, że pallotyni muszą pozostać w Antoniówce. Sprzeciw księdza prałata było o tyle zrozumiały, że bał się podziału parafii, ale wcześniej obiecywał pallotynom przejęcie sanktuarium i parafii kochawińskiej, stąd wzbudzało to rozżalenie ks. Majewskiego. Ostatecznie Kochawina odpadała z planów pallotyńskich. Myślał teraz ks. Majewski o diecezji tarnowskiej lub krakowskiej.
W liście prosił też ks. Generała o pomoc w postaci trzeciego księdza.

1923 – W Wielkanoc na Kopcu odprawiono sumę o godzinie 8:30. Podczas niej klerycy grali i śpiewali Mszę Stöhnego. O godz.14:30 po południu śpiewano Nieszpory na cztery głosy.

1928 – Pallotyńscy klerycy studiujący teologię na KUL, Władysław Siwek i Kazimierz Buchwald, przyjechali do Ołtarzewa na wakacje wielkanocne.
– Kilku kleryków z Ołtarzewa wyjechało do pallotyńskiego kościoła na Pradze, gdzie podczas Wielkiego Tygodnia (1-8 kwietnia) śpiewali oficjum i prowadzili ceremonie liturgiczne.

1928 – W Niedzielę Palmową na Kopcu Mszę św. celebrował ks. rektor Leon Bemke. Asystowali mu: diakon – ks. Franciszek Wardowski i subdiakon – ks. Franciszek Pauliński, który odczytał Pasję po polsku, podczas Mszy św. Tego roku nie śpiewano Pasji.

1929 – „Wszystkie zwyczaje, tak „Primae Aprilis” jak i drugiego święta, surowo zabronione przez władzę. Ogłoszenie wisiało cały dzień na drzwiach kaplicy, ku wielkiemu niezadowoleniu mniej spokojnych duchów” (z kroniki ołtarzewskiej).

1936 – Ks. Alfons Męcikowski, rektor Ołtarzewa wyjechał do Suchar, aby przeprowadzić rekolekcje dla subdiakonów.

1937 – W dniach 30 marca – 1 kwietnia ks. prowincjał Jan Maćkowski przeprowadził wizytację kanoniczną domu w Ołtarzewie.

1937 – Połowa studentów kleryków Ołtarzewa (15) urządziła wycieczkę na Bielany, gdzie marianie pokazali im kościół i budynki pokamedulskiego eremu. W dwudziestoleciu międzywojennym marianie wybudowali tam gmach, gdzie założyli gimnazjum dla chłopców.

1945 – Ks. Stanisław Wierzbica objął funkcję przełożonego domu przy kościele Chrystusa Króla w Gdańsku (do 16 XII 1947). Od 28 IV 1945 był tam też proboszczem. Na terenie Gdańska uruchomił dom dziecka, który przekazał pallotynkom, przedszkole, dom starców i inne ośrodki pomocy bliźnim. Był też spowiednikiem i kapelanem wielu żeńskich zgromadzeń zakonnych na terenie Gdańska i okolic.

1945 – Ks. Michał Muszyński objął ponownie rektorstwo w Chełmnie n. Wisłą; poprzednio był tu rektorem w latach 1938-39. W latach 1946-48 został skierowany na nauczyciela gimnazjum do Wadowic. Ponownie powrócił do Chełmna w 1948 – pełnił teraz funkcje: rektora, dyrektora Zakładu dla Spóźnionych Powołań Kapłańskich i proboszcza parafii św. Józefa.

1945 – Ks. Stanisław Czapla został mianowany rektorem domu w Sucharach (dotychczas był rektorem w Radomiu). Uporządkował tam dom po zniszczeniach wojnnych i przygotował go na otwarcie nowicjatu.
– Ks. Paweł Drews został rektorem domu w Radomiu.
– Ks. Edmund Winklarz został przeniesiony z Radomia do Suchar.

1947 – Została erygowana parafia św. Wawrzyńca w Poznaniu i przekazana pallotynom. Pierwszym proboszczem został ks. rektor Stanisław Czapla, który urządził prowizoryczny kościół w baraku przy ul. Przybyszewskiego. Ks. Czapla usilnie zabiegał o nabycie terenu pod budowę kościoła-pomnika na cześć Męczenników Polskich. Starania te jednak nie dały pozytywnego rezultatu, ze względu na nieprzychylne stanowisko władz miejskich.

1947 – Ks. Jan Kowalczyk został inkardynowany do archidiecezji krakowskiej.
Pierwszą profesję w Stowarzyszeniu złożył 15 VIII 1934, a wieczną 15 VIII 1937. Święcenia kapłańskie przyjął 25 II 1940 w Warszawie z rąk abpa Stanisława Galla. Od 1943 przebywał w Podstolicach i 22 III 1945 w liście do prowincjała zwracał się z prośbą o pozwolenie na przejście do archidiecezji krakowskiej.
Od 1951 był administratorem, a od 14 IV 1966 proboszczem parafii Woźniki. Z kolei przeszedł na probostwo Rybna (od 15 III 1969 do 10 VI 1973; potem parafię przejęli orioniści), a następnie został wikariuszem ekonomem w Wieprzu k. Andrychowa. Od 14 VII 1962 był kanonikiem (od 21 XII 1974 posiadał przywilej noszenia rokiety i mantoletu). Zmarł 18 VIII 1975 w Wieprzu. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Podstolicach.

1952 – W Ołtarzewie został aresztowany ks. Antoni Słomkowski, kapłan archidiecezji gnieźnieńskiej, b. rektor KUL. W więzieniu w Warszawie i Sztumie przebywał do 24 X 1954.
„W czasie gdy znalazłem się u Ks.Ks. Pallotynów, po usunięciu mnie z urzędu rektora i byłem profesorem w seminarium duchownym w Ołtarzewie, zostałem tamże aresztowany 1 kwietnia 1952 r. Świadkiem rewizji w moim pokoju był ks. rektor Weron; ja w tym czasie zdołałem skończyć odmawianie brewiarza (od Sexsty do końca). […]. Pallotyni „nie zapomnieli o mnie, gdy byłem w więzieniu i śp. ks. prowincjał Czapla dał na adwokata 3.000 zł […]. Również po wyjściu z więzienia znalazłem pomoc u Ks.Ks. Pallotynów” (A. Słomkowski).

1954 – Ks. Bernard Baumgart został administratorem parafii w Braszowicach i Tarnowie, w dekanacie Ząbkowice Śląskie, a od 25 IX 1958 kapelanem szpitala w Wałbrzychu.

1964 – Nastąpiło urzędowe przejęcie władzy w Regii Miłosierdzia Bożego. Superiorem na drugą kadencję został ks. Alojzy Misiak. Radcami zostali: ks. Jakub Krzyszczuk i ks. Czesław Pietrzak. Obowiązki sekretarza pełnił ks. Krzyszczuk, ekonoma – nadal ks. Tadeusz Tomasiński. Po dwóch latach Rada złożyła swą dymisję, przyjętą przez Radę Generalną.

1967 – Ks. mgr Agostino Casaroli, specjalny wysłannik Stolicy Apostolskiej, podsekretarz stanu ds. nadzwyczajnych (Casaroli został nominowany na biskupa 4 VII 1967), z ks. prałatem Andrzejem Deskurem, gościł w naszym domu w Gdańsku przy ul. Elżbietańskiej. Spotkał się tu z bpem gdańskim Lechem Kaczmarkiem, duchowieństwem i inteligencją.

1972 – Ukazał się w języku polskim pierwszy numer biuletynu „Acta Societatis Apostolatus Catholici”, oficjalnego pisma Stowarzyszenia.

1973 – W Ołtarzewie, ks. prowincjał Józef Dąbrowski wprowadził w posługę lektora 18 alumnów Seminarium, a w posługę akolity również 18 kleryków. Była to pierwsza po zmianach soborowych ceremonia. Do tej pory były to święcenia niższe.
Na ten dzień zaproszono do Seminarium rodziców kleryków i urządzono zjazd. Z rodzicami spotkał się oficjalnie w sali pod kościołem ks. rektor Jan Korycki. Na ich cześć klerycy odegrali Misterium Męki Pańskiej.

1979 – W Ołtarzewie br. Kazimierz Szafrański obchodził jubileusz 50.lecia konsekracji w Stowarzyszeniu. Do Ołtarzewa przybył w 1945 i był najpierw organistą, a już od 1946 do końca życia (1983) – pracował w administracji.
Uroczystej Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył ks. Eugeniusz Weron, a okolicznościowe kazanie wygłosił ks. rektor Roman Forycki.
– W Seminarium dzień skupienia odbywali studenci z Ruchu Rodziny Rodzin. Prowadził go ks. Kazimierz Czulak.

1979 – W Częstochowie br. Aleksander Ziółkowski obchodził jubileusz 50.lecia konsekracji w Stowarzyszeniu i 30.lecia pracy w tamtejszej księgarni „Instytut Maryjny”, jako jej kierownik.

1983 – Liturgii Wielkopiątkowej w Ołtarzewie przewodniczył ks. Anastazy Bławat. Klerycy uczestniczyli w całonocnej adoracji Najświętszego Sakramentu.

1984 – Ks. superior Zenon Modzelewski przejął urzędowo kolejną kadencję w Regii Miłosierdzia Bożego. Do Rady weszli: ponownie ks. Alojzy Misiak i pierwszy raz ks. Leszek Malewicz, który został też kierownikiem Sekretariatu Regii. Ekonomem Regiii nadal był ks. Tadeusz Tomasiński, a sekretarzem Regii od 1985 do 1987 ks. Stanisław Ryś.

1986 – W Ołtarzewie ks. generał Martin Juritsch zainaugurował Zebranie Prowincjalne Polskiej Prowincji Chrystusa Króla (obrady trwały od 1 do 5 IV).

1988 – Ks. Edmund Ossowski, rektor domu i proboszcz parafii w Chełmnie, rozpoczął prace nad powiększeniem domu i budową sal katechetycznych. Na Boże Narodzenie 1992, za rektoratu ks. Antoniego Maguzy, wprowadzono się do nowych pomieszczeń.

1990 – W Ołtarzewie, w corocznym zjeździe powołaniowym (od 31 marca do 1 kwietnia) uczestniczyło ok. 150 chłopców.

1992 – Ks. Edward Grudziński przejął obowiązki dyrektora Duszpasterstwa Powołaniowego – po ks. Eugeniuszu Leśniaku.

1994 – Rozpoczęła kadencję nowa Rada Regii Miłosierdzia Bożego, w składzie: ks. Marian Faleńczyk – superior, ks. Witold Urbanowicz – pierwszy radca i ks. Adam Dobek – drugi radca. Wybór Rady Regionalnej zatwierdziła Rada Generalna 5 II tr.

1994 – Zmarł bp Patrick Winters SAC, emerytowany bp Mbulu w Tanzanii.
Urodził się 8 X 1908 w Ramore Killomor, w Irlandii. 8 IX 1934 złożył w Stowarzyszeniu pierwszą profesję. 3 VII 1938 przyjął święcenia kapłańskie. 29 I 1944 został mianowany prefektem Mbulu w Tanzanii, a 10 I 1952 podniesiony do rangi wikariusza apostolskiego Mbulu. Konsekrację biskupią przyjął 4 V 1952 (bp tytularny Burca), a 25 III 1953 został podniesiony do rangi bpa rezydencjonalnego Mbulu. 3 VII 1971 zrezygnował z biskupstwa. Zmarł w Cabra k. Thurles w Irlandii. Pochowany został na cmentarzu NMP w Cabra.

1996 – Gościem wspólnoty ołtarzewskiej był prof. Włodzimierz Fijałkowski (+2003), lekarz ginekolog-położnik, członek Papieskiej Akademii „Pro Vita”, twórca polskiego modelu Szkoły Rodzenia. Na spotkaniu ze wspólnotą mówił o swojej długoletniej pracy oraz dzielił się refleksjami na temat przeżywania wartości celibatu.

2002 – W Gdańsku zmarła s. Cherubina Sendecka (ur. 1915 w Traczyskach), pallotynka. W swojej pierwszej wspólnocie w Lidzbarku Warmińskim nauczyła się haftować i wciąż doskonaliła swoje umiejętności. W Gdańsku spędziła w różnych wspólnotach 36 lat życia zakonnego. W latach 1970-75 przebywała w Chojnicach, a następnie przez 4 lata w Rzymie, pomagając w prokurze. Od 1992 należała do wspólnoty przy ul. Malczewskiego w Gdańsku.

2008 – Ks. Aleksander Pietrzyk został skierowany do pracy w Regii Miłosierdzia Bożego we Francji. Przez najbliższe trzy lata, zgodnie z postanowieniem między dwoma Zarządami, ks. Pietrzyk pozostawał członkiem Prowincji Chrystusa Króla, posiadając jednak w Regii wszystkie prawa i obowiązki właściwe członkom Regii, w tym aktywne i pasywne prawo wyborcze.

2009 – Podczas audiencji generalnej pap. Benedykt XVI przypomniał swoją wizytę w bazylice Królowej Apostołów w Jaunde, prowadzonej przez pallotynów. „Wspominam uroczyste nieszpory w Jaunde, w kościele Maryi Królowej Apostołów, Patronki Kamerunu. Wielkiej i nowoczesnej świątyni, która wznosi się w miejscu, gdzie działali pierwsi ewangelizatorzy Kamerunu,misjonarze pallotyni” (faktycznie błędnie powiedział „duchacze”).
Francuscy Misjonarze Ducha Świętego (duchacze) przybyli z Gabonu do Kamerunu 11 XI 1883, ale kiedy w 1885 Kongres Berliński przydzielił Kamerun Niemcom, musieli wycofać się z ewangelizacji. Pallotyni rozpoczęli dzieło ewangelizacji Kamerunu od 25 X 1890.

2009 – Ks. Józef Gwozdowski, proboszcz naszej pallotyńskiej parafii MB Pocieszenia z Krakowa, został odznaczony przez Stanisława kard. Dziwisza, metropolitę krakowskiego, Medalem Świętego Jerzego, za wybudowanie najnowszego kościoła w Nowej Hucie (dziesiątego z rzędu), a prezydent Krakowa Jacek Majchrowski nadał mu honorowe obywatelstwo Krakowa-Nowej Huty.

2012 – Zmarła p. Zofia Kowalewska z Łodzi, animatorka wspólnoty ZAK i koordynatorka dla wspólnot: ZAK i współpracowników pallotyńskich w regionie łódzkim. Przez 60 lat była współpracowniczką naszego WSD w Ołtarzewie. Wspierała też modlitwą i ofiarami misje pallotyńskie. Akt poświęcenia się Bogu w ZAK złożyła 21 XI 1987, podczas rekolekcji w Ołtarzewie. Ostatnie 15 lat żyła bez żołądka, który usunięto jej z powodu choroby nowotworowej.

2018 – Niedziela Zmartwychwstania Chrystusa – Gdańsk, kościół przy ul. Elżbietańskiej. Godz. 12.00.
Msza św. za tych, co na morzu (polskich marynarzy i rybaków) i za rodaków mieszkających poza granicami kraju, sprawowana przez bpa Ryszarda Kasynę, ordynariusza pelplińskiego, delegata Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Ludzi Morza.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny