Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 15 kwietnia

1945 – Pallotyńskie studium filozofii i teologii, mieszczące się w dwóch budynkach w Kalwarii Zebrzydowskiej (Grobek NMP) i Brodach k. Kalwarii, zakończyło rok akademicki 1944/45.
Rektorem seminarium był ks. Leon Forycki. Utrzymanie dostarczali bracia, przywożąc wozami konnymi z Kopca w każdym tygodniu: żywność, opał i czystą bieliznę. Seminarium (studium filozofii i teologii) działało tam od 1943 do 1945.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1811 – Wincenty Pallotti otrzymał tonsurę (znak przynależności do duchowieństwa).

1896 – Ponownie cztery siostry pallotynki wyjechały z Niemiec do Kamerunu i założyły w tym roku domy w Kirbi i Marienbergu. Pierwsza grupa sióstr (6 nowicjuszek) wyjechała na misje do Kamerunu we IX 1892, lecz wkrótce wróciła.

1931 – Bracia: Leonard Gapa i Stanisław Gołębiowski opuścili Ołtarzew, by wkrótce udać się do USA. Zostali tam wysłani, by w polonijnym środowisku prowadzić dystrybucję pallotyńskich wydawnictw oraz pozyskiwać prenumeratorów. W ten sposób organizowali środki materialne na rzecz prowincji polskiej.

1932 – Ks. Franciszek Kilian powrócił do Ołtarzewa z Francji. W okresie Wielkiego Postu duszpasterzował tam wśród Polaków. Równocześnie z ramienia zarządu polskiej regii badał też możliwość otwarcia stałej placówki pallotyńskiej we Francji. Rozważano wówczas przyjęcie od 1 V 1932 Roubaix (departament Nord) na północy Francji, ale po jego negatywnej opinii zrezygnowano z tej placówki.

1942 – Do koszar w Bad Kissingen przybył ks. Franz Reinisch SAC, dzień później niż przewidywał rozkaz, za co został aresztowany i z powodu odmowy złożenia przysięgi na flagę hitlerowską postawiono go przed sądem wojennym. W maju osadzono go w więzieniu w Berlin-Tegel, a w sierpniu przeniesiono do więzienia w Brandenburg-Görden k. Berlina.

1945 – Ks. Franciszek Bobrowski doczekał się wyzwolenia obozu koncentracyjnego w Bergen-Belsen, w którym przebywał. Sam nazywał go „[…] prawdziwym przedsionkiem piekła. […] Warunki bytowania w tym obozie przekraczały okropnością swoją wszystko, co chorobliwa fantazja wymyślić może. Pełno brudu, niezliczone ilości rozmaitego robactwa, brak wody […] codzienne bicie, maltretowanie, długie wystawanie na apelach bez względu na pogodę, brak jakiejkolwiek higieny i opieki lekarskiej, mordowanie ludzi – to wszystko jest słabym obrazem tego piekła”. Tam poznał, jak mówił, czym jest świat bez Boga i doczekał się wyzwolenia; pisał: „zostałem cudem Opatrzności Bożej i Miłosierdzia uratowany” jako szkielet, ważący 36 kg i wydobyty ze stosu zmarłych przez więźniarki Polki. W VII 1945 został przewieziony okrętem Szwedzkiego Czerwonego Krzyża z Lubeki do Szwecji, by leczyć się z nabytej w obozie choroby płuc (Bobrowski Franciszek, „Wspomnienia kapłana polskiego z obozów koncentracyjnych”, NR 1947, nr 3, 48-49).

1950 – W dniach 14 – 15 kwietnia w Ołtarzewie przebywały państwowe komisje w sprawie przejęcia naszych „dóbr martwej ręki”. Jednocześnie w intencji rozwiązania tego problemu, rozpoczęto triduum do bł. Wincentego Pallottiego – „w pewnej ważnej sprawie” – jak to oficjalnie określono.

1967 – W ramach przygotowań do Kapituły Generalnej odbyło się w Osny zebranie wszystkich pallotynów z terenu Francji na temat odnowy życia religijnego.

1967 – Ks. Stanisław Marszał został inkardynowany do diecezji płockiej i mianowany proboszczem w Zarębach (dekanat Chorzele, ob. diecezja łomżyńska). Tam też zmarł jako emeryt w 2014.

1971 – W Ołtarzewie odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. ks. Augustyna Rolbieckiego, od 1957 kapelana Sióstr Franciszkanek od Cierpiących w Anielinie k. Otwocka, seniora prowincji (ur. 1893).
Jeszcze tydzień przed śmiercią uczestniczył w pogrzebie śp. ks. prof. Józefa Wróbla (7 kwietnia). Wieczorem 8 IV 1971, w Wielki Czwartek, podczas odprawiania Mszy św. zasłabł, ale dokończył Eucharystię i rozdał siostrom Komunię Świętą. O godz. 22.00 stracił przytomność. Lekarz stwierdził wylew krwi do mózgu. W południe, w Wielką Sobotę, przewieziono go do Szpitala Powiatowego w Otwocku, gdzie zmarł w Poniedziałek Wielkanocny 12 IV 1971 o godz. 4.11, nie odzyskawszy przytomności.
W koncelebrze wzięło udział 32 księży. Przewodniczył jej ks. prowincjał Stanisław Martuszewski, a homilię wygłosił ks. wiceprowincjał Józef Dąbrowski. Zmarły został pochowany w kwaterze pallotyńskiej na cmentarzu ołtarzewskim.

1973 – Rozpoczęły się parafialne rekolekcje w Ołtarzewie. Nauki rekolekcyjne głosił salezjanin z Lublina.

1975 – Pallotyni w Lublinie odprawili pierwszą mszę w nowej kaplicy, urządzonej w …. garażu, a ponieważ był to Wielki Czwartek, dlatego nadano jej tytuł Wieczerzy Pańskiej. Przy tej kaplicy powstała w 1983 parafia pw. Wieczerzy Pańskiej.
Zanim powstała tam parafia pallotyni katechizowali tu, urządzając dwie salki katechetyczne, chodzili do chorych i dzięki życzliwości proboszcza parafii garnizonowej, ks. Stanisława Obszyńskiego, w kaplicy dzieci z terenu Sławinka przyjmowały Pierwszą Komunię św., a młodzież była bierzmowana. Za specjalnym zezwoleniem odbywało się tam sprawowanie sakramentu Chrztu świętego, małżeństwa; pallotyni przewodniczyli też uroczystościom pogrzebowym.

1977 – Goście języka niemieckiego, którzy przybyli na centralne uroczystości Złotego Jubileuszu Domu Ołtarzewskiego, urządzili w kościele seminaryjno-parafialnym koncelebrę w języku niemieckim. Do księży języka niemieckiego dołączyli: ks. Józef Świerkosz i ks. Anastazy Bławat.

1978 – Wydana została Notyfikacja Kongregacji Doktryny Wiary, uznająca dawne przepisy z 1959 w sprawie kultu miłosierdzia Bożego za niewiążące. Notyfikacja Kongregacji Świętego Oficjum z 6 III 1959, zakazywała szerzenia kultu miłosierdzia Bożego w formie podanej przez s. Faustynę w „Dzienniczku”, tzn.: obraz, nowennę i koronkę.
Dużą rolę w tym wszystkim odegrało centrum pallotyńskie w Częstochowie.

1978 – W pierwszym „Liście do wszystkich Członków Prowincji Polskiej Chrystusa Króla”, nowy prowincjał ks. Henryk Kietliński, przedstawił zarys swego programu. Szczególnym polem działalności nowego prowincjała miała być apostolska formacja laikatu. „Jesteśmy jednak świadomi, że naszym szczególnym zadaniem w Kościele jest apostolska formacja laikatu, czyli przygotowanie katolików świeckich do podjęcia dzieła ewangelizacji we współczesnym świecie. Na tym polega wielkość i charyzmat św. Wincentego Pallottiego – [który] starał się wszelkimi środkami rozpalać miłość apostolską i budzić odpowiedzialność za Kościół w sercach wszystkich wiernych. Naszym świętym i podstawowym obowiązkiem jest realizować charyzmat Św. Założyciela w naszych czasach”.

1978 – Ks. Franciszek Cegiełka objął rektorstwo w North Tonawanda w USA (nominacja Rady Regionalnej z 23 III tr.).

1978 – Br. Franciszek Dziczkiewicz powrócił z wyjazdu duszpasterskiego do Związku Sowieckiego, dokąd wyjechał 29 marca.

1979 – Poniedziałek Wielkanocny – W Gdańsku, w domu przy ul. Elżbietańskiej, br. Franciszek Frymark obchodził 50.lecie konsekracji w Stowarzyszeniu. Na te uroczystości przybył ks. prowincjał Henryk Kietliński, który przewodniczył Mszy św. koncelebrowanej i wygłosił okolicznościowe kazanie, oraz Rektor i Wicerektor Ołtarzewa. Wszystkich gości Solenizanta, tak z rodziny jak i naszych współbraci z innych domów (zwłaszcza kilku braci zakonnych), było ponad 30.
Fotografie zob. w oddzielnym poście

1986 – Rada Prowincjalna zadecydowała, że w imieniu polskiej prowincji kontakty z Sekretariatem ds. Apostolstwa w Rzymie (generalnym sekretarzem ds. apostolstwa był członek polskiej prowincji ks. Jan Kupka) będzie utrzymywał ks. Roman Tkacz, sekretarz ds. apostolstwa polskiej prowincji.
W związku z formacją pallotyńską powołano Komisję do opracowania i dostosowania do polskich warunków „Modlitewnika SAK” i „Rytuału SAK”.

1989 – Odbyło się pierwsze spotkanie kolejnej Komisji do spraw podziału Prowincji Chrystusa Króla. Komisja zapoznała się z dotychczasowymi wynikami prac poprzednich Komisji do spraw podziału, jak również z ustaleniami ostatniego Zebrania Prowincjalnego. W skład tej Komisji wchodzili księża: Alojzy Żuchowski – przewodniczący, Alojzy Orszulik, Witold Zdaniewicz, Józef Ciupak, Stefan Dusza, Stanisław Kuraciński i Stanisław Orlicki.

1991 – Gościem Seminarium był ks. Wojciech Drozdowicz z telewizyjnego programu katolickiego dla dzieci „Ziarno”, pomysłodawca i pierwszy prowadzący. Wieczorem, podczas Eucharystii, dzielił się z alumnami pallotyńskimi swoją wizją „człowieka powołanego – czyli takiego, który ciągle wznosi do Boga pustą rękę i silnie wierzy w Bożą pomoc”.

1994 – Pallotyńskich misjonarzy, ewakuowanych z Rwandy do Brukseli odwiedził w dniach 15 – 17 kwietnia ks. wicegenerał Jan Kupka.

1996 – W dniach 15-19 kwietnia, w Seminarium, w ramach przeglądu filmów Krzysztofa Zanussiego, zostały zaprezentowane na dużym ekranie filmy: „Imperatyw”, „Paradygmat”, „Stan posiadania”, „Iluminacja” i „Życie za życie”.

2002 – Sekretarzem prowincjalnym Prowincji Zwiastowania Pańskiego został ks. Janusz Łuczak.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny