Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 21 czerwca

2014 – W Brzuchowicach pod Lwowem, abp Mieczysław Mokrzycki, metropolita lwowski, w obecności duchowieństwa dekanatu lwowskiego, sióstr, kleryków, parafian i gości poświęcił krzyż i teren, na którym rozpoczęto budowę nowego kościoła.

Na uroczystościach obecni byli goście z Polski: ks. prowincjał Józef Lasak i ks. Józef Ciupak, radca prowincjalny. Brała też udział grupa parafian z Nowego Targu wraz z ks. Mirosławem Niewiedziałem, która przybyła z rodzinnej parafii ks. Piotra Worwy, proboszcza parafii w Brzuchowicach.

„Przyjmij Boże – mówił w homilii abp Mokrzycki – tę ziemię i postawiony na niej krzyż oraz podtrzymuj nas w budowie domu, który pragniemy wznieść dla Twojej chwały […]. Prosimy Cię Boże, przyjmij wiarę zebranych tutaj wiernych i błogosław im w budowie nowej świątyni. Księży obdaruj taką siłą i porywem, jakim obdarzyłeś Salomona podczas budowy jerozolimskiej świątyni. Również Ciebie, św. Tereso, prosimy – spojrzyj na nasze zaufanie i razem z Przenajświętszą Dziewicą Maryją podtrzymuj nas w tym dziele. Wypraszaj u Boga, aby udzielał nam potrzebnych łask, wzmacniał naszą wiarę, nadzieję i miłość, aby posyłał nam ludzi dobrej woli, którzy będą wspierać wielkie dzieło Boże – budowę świątyni”.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1909 – Sekretarz generalny, ks. Gaspare Dalia, poinformował ks. Alojzego Majewskiego, że Rada Generalna wyraziła zgodę na zakup domu i terenu na Kopcu, na podanych przez niego warunkach.
„Na Kopcu – wspominał ks. Majewski – był ogromny nieporządek. W głównym domu pod mieszkaniem, umieszczono krowy. Na podwórzu stały zawalone sprzętami, należącymi do gospodarstwa i browaru, chlewy dla świń, kaczek i kur. Browar był bardzo zaniedbany. Wszędzie panował nieład. Po drugiej stronie góry była karczma, w której pracował i mieszkał Żyd z rodziną. W ogrodzie były stoły, ławki i kręgielnia. Córki Żyda nosiły tam piwo dla gości. Trzeba było naprędce doprowadzić do jakiegokolwiek ładu, bo rok szkolny miał się rozpocząć już na Kopcu. W tym czasie uświadomiłem sobie, jak ważne zadanie w Stowarzyszeniu mają bracia, jak bardzo mogą się przysłużyć dobrej sprawie”.

1922 – Bp Franzuskus Xaver Hennemann został mianowany prefektem apostolskim Przylądka Dobrej Nadziei w Afryce Południowej.
Już 16 VII 1913 Hennemann został mianowany koadiutorem wikariusza apostolskiego Kamerunu (Heinricha Vietera) i tytularnym bpem Coptus; po śmierci bpa Vietera, 7 XI 1914, objął wikariat Kamerunu.
Hennemann, po konsekracji 26 IV 1914, wyjechał do Niemiec i wybuch I wojny światowej sprawił, że nie mógł już powrócić do Kamerunu, gdzie toczyły się walki wojsk niemieckich, wspomaganych przez Afrykanów z wojskami brytyjskimi, francuskimi i belgijskimi; w 1916 wszyscy misjonarze niemieccy zostali internowani i zmuszeni do opuszczenia kraju, który został zaanektowany przez Francję.

1923 – Dzień imienin ks. superiora Alojzego Majewskiego wyglądał na Kopcu następująco: o godz. 6:15 była Msza św., podczas której śpiewał chór na dwa głosy „Iste confessor” i „Salve centries” (więcej głosowych utworów nie śpiewano, z powodu choroby ks. profesora Augustyna Bogdanskiego SAC); o 10:30 rozpoczęła się akademia ku czci św. Alojzego – na początku orkiestra zagrała jeden utwór, potem nastąpiło przemówienie br. Andrzeja Dudy, pieśń „Salve centries” (wykonana wspólnie), życzenia od księdza rektora Wojciecha Turowskiego w imieniu całego domu, pieśń do Czcigodnego Wincentego Pallottiego, a wreszcie ks. superior Alojzy Majewski podziękował za złożone mu życzenia.

1926 – Na Kopcu ks. Stanisław Wierzbica odprawił Mszę św. prymicyjną. Kazanie wygłosił jeden z wadowickich karmelitów. Gościem był ks. proboszcz Zając z Łękawicy. Podczas obiadu były śpiewy, deklamacje i muzyka na cześć prymicjanta i innych neoprezbiterów oraz ks. Alojzego Majewskiego, obchodzącego wtedy swoje imieniny.

1932 – W Ołtarzewie odbyły się imieniny ks. seniora Alojzego Majewskiego. Program ówczesnych imienin wyglądał następująco: o godz. 6:00 solenizant odprawił cichą Mszę św. przy wtórze śpiewu braci; o godz. 10:30 księża w pokoju solenizanta złożyli mu życzenia (obecny był też ks. rektor z Pragi, Wincenty Stolz); podczas obiadu przybył ks. sekretarz generalny Wojciech Turowski, wracający z Gdańska.

1937 – Ks. Franciszek Cegiełka oficjalnie przejął urząd rektora Polskiej Misji Katolickiej we Francji. Do misji należało w 1936 ok. 70 księży polskich rozproszonych po całej Francji, zależnych od rektoratu w Paryżu. Pracowali oni wśród półmilionowej rzeszy polskich emigrantów. Praca Cegiełki zyskała uznanie księży, jak i ludzi świeckich, ale ściągnęła nienawiść środowisk komunistycznych, które on bardzo zwalczał. Jego zasługą było ożywienie duszpasterstwa przez organizowanie misji ludowych, uroczystości patriotyczno-religijnych w różnych rejonach Francji oraz akcji charytatywnej. Ks. Cegiełka jako rektor misji bardzo często odwiedzał placówki duszpasterskie, brał udział w licznych zjazdach Polonii i zebraniach organizacji katolickich. Dla pogłębienia więzi z krajem powołał do życia jesienią 1937 komitet Tygodnia Miłosierdzia Chrześcijańskiego, aby nieść pomoc potrzebującym rodakom w kraju. Ten tydzień obchodzono odtąd zawsze w pierwszym tygodniu Adwentu, zbierając ofiary na wyznaczony wcześniej cel. Chcąc zjednoczyć całą emigrację polską w duchu religijnym i narodowym, Cegiełka rozpoczął w VIII 1938 narodowe pielgrzymki Polaków z Francji do Lourdes. Usprawnieniu duszpasterstwa miały służyć coroczne zjazdy duchowieństwa polskiego w jezuickim ośrodku rekolekcyjnym w Clamart pod Paryżem.

1937 – Ks. senior Alojzy Majewski obchodził imieniny w Brzezinkach k. Henrykowa (k. Płud). Było tam 6,5 hektarowe gospodarstwo rolne należące do Szczepana Gracza. Po wstąpieniu Gracza do nowicjatu (1936), mieszkał tam ks. Alojzy Majewski. Odwiedzali go księża i bracia z Ołtarzewa i Warszawy. Willę Gracza nazywano popularnie Graczówką. Później do wybuchu powstania warszawskiego willę z ziemią dzierżawiły Siostry Rodziny Maryi. W czasie działań wojennych willa uległa całkowitemu zniszczeniu.

1938 – W Ołtarzewie zakończono rok akademicki w obecności ks. generała Karla Hoffmanna. Przemawiano po łacinie, po polsku i niemiecku. Tego dnia ks. Generał w towarzystwie ks. Franciszka Kiliana opuścił Ołtarzew udając się do Suchar.

1941 – Wojsko niemieckie opuściło budynek seminaryjny w Ołtarzewie. Część opuszczonych pomieszczeń, cały parter starej części domu, od 6 VIII tr. zajął Urząd Gminny.

1950 – Seminarium odwiedził ks. Donat Nowicki. W czasie tegorocznych wakacji uczył kleryków języka rosyjskiego.

1972 – Ks. Stefan Bajda rozpoczął 6.dniowe rekolekcje dla sióstr westiarek w Duchnicach.

1973 – Boże Ciało i dzień imienin ks. Alojzego Hassy, profesora historii Kościoła i ks. Alojzego Orszulika, wykładowcy prawa kanonicznego.
– Ołtarzew odwiedził ks. Stanisław Kaźmierczak SAC, proboszcz parafii wojskowej pw. NMP Królowej Polski w Gnieźnie (ul. Chrobrego) i ks. Jakub Krzyszczuk SAC z Paryża, ekonom Regii Miłosierdzia Bożego i dyrektor drukarni w Osny.

1979 – Ks. Eugeniusz Tomaszek przejął obowiązki przełożonego domu i proboszcza w Hodyszewie. Podczas jego kadencji odbyła się uroczystość koronacyjna obrazu MB Hodyszewskiej Królowej Podlasia (31 VIII 1980).

1983 – Ks. Kazimierz Jekiełek skierował prośbę do Rady Prowincjalnej o udzielenie mu zgody na prawne przejście do klasztoru benedyktynów w Lubiniu k. Kościana. W piśmie z 21 VI argumentował, że decyzję tę podjął „przed Bogiem i własnym sumieniem dla dobra duchowego i osiągnięcia większej doskonałości”. Decyzja jego była próbowana – jak sam pisał – „wewnętrznymi zmaganiami od prawie 10 lat”. Przez ten okres czasu w pallotyńskich wspólnotach „czuł się nie na swoim miejscu i prosił o zwolnienie ze stanowisk i o przeniesienie do innego domu”. Rada Prowincjalna wyraziła swoją zgodę. Klasztor w Lubiniu nie miał jeszcze uregulowanego statusu prawnego i odpowiedział ks. Jekiełkowi, żeby zaczekał z decyzją, „aż do wyjaśnienia tych spraw”. Ostatnią jego placówką w Stowarzyszeniu były Kielce. Został tam przeniesiony 1 IX 1983 z zadaniem prowadzenia rekolekcji.

1999 – Liturgia dziękczynna za beatyfikację pallotyńskich męczenników odbyła się w Rzymie, w kościele SS. Salvatore in Onda z udziałem Zarządu Generalnego, wspólnoty domowej, sióstr pallotynek i zaproszonych gości. Okolicznościowe kazanie: „Wiara, która zaowocowała męczeństwem” wygłosił abp Zenon Grocholewski (WPChK 1999, nr 9, 76-79).

2001 – Ks. Remigiusz Kurowski został mianowany proboszczem w Montmorency.

2002 – Nowy ordynariusz diecezji radomskiej bp Zygmunt Zimowski poświęcił nowy dom wspólnoty pallotyńskiej w Radomiu. Biskup przewodniczył Eucharystii, a homilię wygłosił ks. prowincjał Czesław Parzyszek. Na rozpoczęcie liturgii ks. rektor Antoni Czulak powitał wszystkich i przedstawił krótką historię parafii pw. św. Józefa oraz działalności i życia pallotynów w Radomiu. Wśród zaproszonych gości było ok. 30 kapłanów diecezjalnych i zakonnych, z przewagą pallotynów z różnych domów prowincji.

2003 – Biskup Alojzy Orszulik SAC, ordynariusz łowicki obchodził 75. rocznicę urodzin i imienin. Z tej okazji rektor Ołtarzewa, ks. Marian Kowalczyk, w imieniu całego Seminarium, przesłał mu życzenia.

2003 – Ks. Eugeniusz Małachwiejczyk złożył wizytę kard. Jean’owi Marie Lustigerowi (+2007), arcybiskupowi Paryża.

2004 – Na Wydziale Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie miała miejsce publiczna obrona pracy doktorskiej: „Posługa władzy w prawie własnym Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego”, przedstawiona przez ks. Józefa Ciupaka SAC. Praca doktorska powstała na Seminarium naukowym prowadzonym przez ks. prof. dra hab. Józefa Wroceńskiego, prodziekana Wydziału Prawa Kanonicznego UKSW, a recenzentami byli dziekani Wydziału Prawa KUL i UKSW: bp prof. dr hab. Andrzej Dzięga i ks. prof. dr hab. Julian Kałowski.

2007 – Ks. diakon Honoré Bahire Ntibenda z Regii Świętej Rodziny (Rwanda-Kongo) przyjął święcenia kapłańskie w Rutshuru (Kongo).

2012 – W Lublinie, na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II, miała miejsce obrona doktorska ks. Sławomira Radulskiego. Tytuł pracy brzmiał: „Słudzy Boga uczestnikami misterium Chrystusa. Studium z teologii Apokalipsy św. Jana”. Promotorem pracy był ks. prof. dr hab. Henryk Witczyk, recenzentami: ks. dr hab. Stanisław Haręzga, prof. KUL i ks. dr hab. Franciszek Mickiewicz SAC, prof. UKSW. Doktoratem ks. Radulski uwieńczył studia w Instytucie Nauk Biblijnych KUL.

2013 – W Tenango del Aire w Meksyku odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. Grzegorza Szmita, misjonarza w Meksyku od 2006 (zginął tragicznie w wypadku drogowym), z udziałem miejscowego biskupa i niemal całego duchowieństwa diecezji. „Ludzie przyszli tłumnie. Płakali. Chcieli otwierać jego trumnę, chcieli zabrać sobie kawałek jego włosów, chcieli go mieć nadal… Meksykanie … pokochali Grzegorza. Uważali go za swojego. Nie mogli uwierzyć, że nie żyje. Chcieli, aby to tam był jego grób. Szczątki ks. Grzegorza spoczęły w Polsce, na cmentarzu parafialnym w Łabuniach (29 czerwca).

2014 – W malowniczej wsi Tetirce na Ukrainie, położonej wśród pięknych pól i lasów, odbyła się uroczystość z okazji poświęcenia nowej kaplicy Matki Bożej Nieustającej Pomocy, którą opiekują się pallotyni dojeżdżający z Kamiennego Brodu. Na uroczystościach obecni byli: ordynariusz diecezji kijowsko-żytomierskiej, abp Piotr Malczuk, kanclerz ks. Witalij Bezszkury, wicedelegat Witalij Siłko SAC, dziekan ks. Jan Podobiński, współbracia pallotyni oraz parafianie z sąsiednich parafii obsługiwanych przez pallotynów. Gości powitał ks. proboszcz Włodzimierz Osica, kierownik prac remontowych Roman Zagórski i parafianie.

2015 – W dniach 20-21 VI zorganizowano w Centrum Animacji Misyjnej w Konstancinie-Jeziornej warsztaty dziennikarskie przygotowujące obsługę medialną Światowych Dni Młodzieży, które odbyły się w Krakowie od 26 do 31 VII 2016.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny