Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 11 listopada

1907 – W Antoniówce, w parafii Kochawina, w zaborze austriackim, ks. Alojzy Majewski założył pierwszą placówkę pallotyńską na ziemiach polskich.

„Wprowadziliśmy się do zupełnie pustego domu, a najpotrzebniejsze sprzęty darowali nam dobrzy ludzie. Dom nasz – to parterowy budynek o dziesięciu oknach frontowych, otoczony wysokimi starymi drzewami. Z jednego boku przylega jedna przybudówka, a dalej znajduje się reszta budynków gospodarczych. Podwórze trawą i zielskiem zarośnięte. Ogród, niegdyś niezawodnie piękny, dzisiaj zupełnie zaniedbany. Wszystko to sprawia smutny widok. Jednak nakład i praca łatwo przemieni podwórze w miły gazon, a ogród w park przyjemny, urozmaicony rzeczką, która tamtędy przepływa. Dom, możliwy jeszcze do użytku, składa się z dwunastu większych i mniejszych pokoi. Na razie musi wystarczyć, dopóki nie stanie nowy odpowiedniejszy budynek. Również i budynki gospodarcze służyć muszą do czasu, o ich restauracji nawet mowy nie ma. Szkoda pieniędzy i czasu” (ks. Augustyn Urban, „Ksiądz Alojzy Huebner. Współzałożyciel Polskiej Prowincji”, mps).

W Antoniówce ks. Majewski rozpoczął organizowanie szkoły (1908-09), nowicjatu (od 1908 do 1913) i czasopisma „Królowa Apostołów” (1908). Dom podporządkowano bezpośrednio Zarządowi Generalnemu.

2007 – W Ołtarzewie zakończono jubileusz „100.lecia obecności pallotynów na ziemiach polskich”. Mszy św. przewodniczył abp Kazimierz Nycz, metropolita warszawski.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1876 – W Rzymie zmarł ks. Raffaele Melia (ur. 1804 w Rzymie), doktor teologii, generał Stowarzyszenia od 16 II 1856 do 21 II 1862. Na usilne prośby metropolity Westminsteru Nicholasa kard. Wisemana (†1865), który potrzebował go w Londynie, jeszcze przed upływem 6-letniej kadencji zrzekł się posługi generała Stowarzyszenia i powrócił do stolicy Anglii. Pracy apostolskiej w Anglii poświęcił 24 lata swego życia (1844-54, 1862-76). Napisał parę niezwykle poczytnych książek w kilku językach, m.in. w języku angielskim pierwszą biografię Wincentego Pallottiego. W 1876 wyczerpany pracą i z powodu wieku powrócił do Rzymu. Ks. Melia był pierwszym pallotynem, który spoczął w grobowcu Stowarzyszenia na Campo Verano w Rzymie.

1888 – W święto Opieki Najśw. Maryi Panny, generał Stowarzyszenia, ks. Giuseppe Faà di Bruno, poświęcił i oddał do użytku publicznego kościół ku czci Królowej Apostołów w Masio (płn. Włochy).

1918 – Polska uzyskała niepodległość po 123 latach niewoli i zakończyła się I wojna światowa. Wojna zniszczyła młode Stowarzyszenie w Polsce. Na Kopiec wróciło niewielu. Dziesięciu członków poległo na wojnie. Z 18 braci, wcielonych do wojska, powróciło dziesięciu. W Collegium Marianum przebywało wówczas tylko 7. gimnazjalistów, ale pod koniec roku było już 42.

O wyjątkowo trudnym okresie po zakończeniu I wojny światowej pisał ks. Alojzy Majewski do czytelników „Królowej Apostołów”: „Podczas długich lat wojny przeżyliśmy niejedną ciężką chwilę i niejedna troska zaglądnęła do naszego domu, ale nigdy jeszcze warunki życia nie były dla nas tak trudne i położenie tak ciężkie jak obecnie. Wszystkie nasze starania, aby dostać chociaż tyle zboża, byśmy mieli bodaj mały kawałek chleba na ranne śniadanie, spełzły na niczym”. Ks. Majewski apelował przy tym do Wielkopolan o pomoc, zwłaszcza o ziemniaki na utrzymanie gimnazjum. Pierwszą sprawą dla niego było uruchomienie gimnazjum, aby zdobyć nowe powołania do Stowarzyszenia, chociaż tylu, żeby rok szkolny rozpoczął się już w 1919. Przede wszystkim werbował chłopców do gimnazjum za pomocą „Królowej Apostołów”.

W tym czasie zapraszał pallotynów do siebie bp Stanisław Zdzitowiecki, ordynariusz włocławski, ofiarowując klasztor pobernardyński w Kazimierzu. Ks. Majewski nie przyjął tej propozycji, ze względu na pracę parafialną przy tym kościele, ale zaznaczył biskupowi, że gdy będzie miał więcej księży, chętnie z tej oferty skorzysta.

1930 – Kronikarz domu ołtarzewskiego zapisał m.in. pod 11 listopada: „Dziś święto narodowe – u nas brak świątecznego nastroju, ze względu na wykłady, które odbyły się jak zwykle; nawet sztandar narodowy nie załopotał nad naszym ustroniem. Jedynym symptomem uroczystości, tak ostentacyjnej w stolicy, to chyba zaśpiewanie po Mszy św. „Boże coś Polskę” i colloqium w refektarzu.

1933 – W rocznicę Niepodległości Państwa Polskiego, w kaplicy parkowej w Ołtarzewie, została odprawiona o godz. 10:00 uroczysta Msza św. dla wszystkich stowarzyszeń i szkół.

1935 – Nabożeństwo szkolne, w rocznicę odzyskania wolności przez Polskę, odprawił w kaplicy parkowej w Ołtarzewie ks. prefekt Norbert Pellowski, a o godz. 10:15, drugie nabożeństwo dla tutejszych organizacji – ks. Augustyn Rolbiecki.

1936 – W święto narodowe w Ołtarzewie odprawiono uroczystą sumę za Ojczyznę. Z racji święta narodowego wykłady w Seminarium zawieszono.

1937 – W Ołtarzewie, w Święto Niepodległości, ks. Jan Nełkowski odprawił Mszę św. w kaplicy parkowej i wygłosił kazanie do dzieci. Sumę z kazaniem miał Ks. Rektor. Rezerwiści, obecni na tej Mszy św., złożyli przysięgę przed kaplicą.

1938 – Przełożony generalny, ks. Karl Hoffmann, dokonał kanonicznego zatwierdzenia domów Stowarzyszenia w Chełmnie i Warszawie (ul. Skaryszewska).

1941 – W niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym w Auschwitz zmarł kl. Stanisław Sadowski (ur. 1919 w Witanowicach, w diecezji krakowskiej). Oddał swoje życie w obronie czystości, nagabywany przez esesmana homoseksualistę. Kleryk Sadowski świadomie odrzucał wszystkie propozycje (z obietnicą przeżycia obozu włącznie), co powodowało znęcanie się fizyczne i psychiczne oprawcy. Z radością powtarzał, że pragnie umrzeć w czystości, jak jego patron św. Stanisław Kostka. Wycieńczony psychicznie i fizycznie zapadł na tyfus. Jest autorem pieśni-hymnu pallotyńskiego „Królowo Apostołów Niebios dobra Pani” (muzykę skomponował Stefan Bolesław Poradowski †1967, kompozytor i pedagog). Odznaczał się wielkim przywiązaniem do Stowarzyszenia. Miał duże zdolności i wesołe usposobienie.

1942 – W niemieckim więzieniu Radogoszcz k. Łodzi zmarł ks. Szczepan Gracz (ur. 1888 w Sypniewie k. Złotowa, w diecezji chełmińskiej), doktor weterynarii, działacz narodowo-społeczny, naczelnik Wydziału w Departamencie Weterynaryjnym Ministerstwa Rolnictwa.

W 1936, po śmierci żony, z którą nie miał dzieci, zdecydował się na wstąpienie do Stowarzyszenia. Od dawna utrzymywał kontakty z ks. Alojzym Majewskim. Nowicjat rozpoczął 15 IX 1936 w Sucharach. Pierwszą profesję złożył 26 IX 1937, a wieczną 17 XII 1939 – obie w Ołtarzewie. Studia teologiczne odbył w Sucharach i Ołtarzewie. Ze studium filozofii został zwolniony ze względu na odbyte studia na Uniwersytecie Berlińskim. Jako student teologii prowadził w Ołtarzewie zajęcia z medycyny pastoralnej, a jego wykłady cieszyły się tak dużą popularnością, że przychodzili na nie inni mieszkańcy domu. Święcenia kapłańskie otrzymał 25 II 1940 w Warszawie z rąk abpa Stanisława Galla.

Podczas okupacji niemieckiej ks. Szczepan z narażeniem własnego życia wyjeżdżał z Ołtarzewa na tereny przyłączone do III Rzeszy, aby śpieszyć Polakom z pomocą duszpasterską, głosić rekolekcje dla sióstr zakonnych, odwiedzać chorych w szpitalach i udzielać pomocy charytatywnej. Pełnił funkcję łącznika między rodzinami (m.in. przewoził z Niemiec listy od wywiezionych na roboty) i organizacjami polskimi w Generalnej Guberni, dostarczając fałszywe dokumenty i przepustki (część z nich wykonywał sam). Podczas jednej z wypraw, w październiku lub listopadzie 1942, kiedy w Łodzi odprawił Mszę św. w suterenie domu, został ujęty przez gestapo i osadzony w więzieniu Radogoszcz k. Łodzi.

1945 – W Collegium Marianum na Kopcu rozpoczęło swoją działalność Kółko Pallotyńskie. Opiekunem był ks. Józef Wróbel. Celem organizacji było zaznajomienie uczniów z życiem Wincentego Pallottiego i działalnością apostolską pallotynów.

1947 – W Ołtarzewie została odprawiona Msza św. w intencji ks. Alojzego Majewskiego, jako wyraz pamięci i wdzięczności całej prowincji dla Założyciela, który 40 lat temu utworzył pierwszy pallotyński dom na ziemiach polskich.

1950 – Przełożony generalny ks. Wojciech Turowski SAC, mianowany 4 V tr. przez pap. Piusa XII bpem Ancusy i koadiutorem bpa Teodora Kubiny, z prawem następstwa jako ordynariusz częstochowski, złożył rezygnację z tej nominacji, którą papież przyjął 17 XI. Powodem rezygnacji była deportacja ks. Turowskiego z Polski i niemożność objęcia powierzonego mu urzędu.

1952 – Br. Jerzy Sawicki został skierowany z Wadowic do Ołtarzewa, gdzie przebywał do 1958.

1957 – Mocą dekretu Rady Generalnej i za zgodą Kurii Krakowskiej nastąpiło kanoniczne zatwierdzenie domu Stowarzyszenia w Kościelisku.

1971 – Alumni Seminarium ołtarzewskiego, wraz ze swoim Ks. Prefektem, udali się z pielgrzymką do Niepokalanowa, by tam przez wstawiennictwo o. Kolbego prosić dla siebie o żarliwego ducha apostolskiego. Głównym punktem programu była Msza św. odprawiona przez Ks. Prefekta alumnów w kaplicy, w której celebrował o. Maksymilian Kolbe.

1979 – Ks. Walerian Pączek otrzymał krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski za udział w powstaniu warszawskim (zastępca dziekana Grupy „Północ” i kapelan zgrupowania „Róg”). Ks. Walerian zmarł w 2001 w USA.

1979 – W Ołtarzewie odbył się Dzień skupienia dla pallotyńskich współpracowników, na który przybyło ok. 60 osób.

1987 – Mszę św. prymicyjną w kościele seminaryjnym w Ołtarzewie odprawił ks. Jozas Bułko, 63. letni kapłan litewski, który od ponad 30 lat czekał na tę uroczystą chwilę. 9 listopada w Seminarium włocławskim otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bpa Romana Andrzejewskiego, włocławskiego biskupa pomocniczego.

1988 – Z okazji 70. rocznicy Odrodzenia niepodległej Polski homilię na Mszy św. wieczornej, koncelebrowanej, wygłosił ks. Tadeusz Gliński. Alumni wieczorem urządzili też wieczór poezji oraz wspomnień ks. Alojzego Majewskiego z lat narodziny II Rzeczypospolitej. Podczas kolacji pożegnano też oficjalnie ks. Mieczysława Żemojcina, który od 12 listopada rozpoczął pełnić funkcję proboszcza w Celinach.

1989 – Mszy św. wspólnotowej przewodniczył w Ołtarzewie ks. Witold Zdaniewicz. Poprzedziła ją okolicznościowa wieczornica.

– We Włocławku reprezentacja Seminarium ołtarzewskiego rozegrała mecz w piłce koszykowej i siatkowej z tamtejszym Seminarium. Pierwszą konkurencję wygrał Ołtarzew, natomiast drugą – Włocławek.

– Klerycy ołtarzewskiego Seminarium: Janusz Łuczak, Roman Rusinek, Andrzej Zieliński, Jan Oleszko, Piotr Krakowiak i Tadeusz Paluch wzięli udział w Warszawie, w pierwszym powojennym Biegu z okazji Odzyskania Niepodległości. Wystąpili w charakterystycznych koszulkach, z transparentem, serdecznie witani przez organizatorów i kibiców. Trasa biegu wiodła od Kolumny Zygmunta do Pałacu w Wilanowie. Najlepszy wynik uzyskał kl. Tadeusz Paluch.

1990 – Seminaryjny zespół muzyczny wystąpił z oprawą muzyczną na Mszy w Pruszkowie, a drużyna piłkarska rozegrała mecz z drużyną Pruszkowian (3:2 dla gospodarzy).

1992 – W Białośliwiu k. Piły odbył się pogrzeb ks. Józefa Ramusiewicza, rekolekcjonisty. Pod przewodnictwem prowincjała ks. Czesława Parzyszka została odprawiona msza. On też wygłosił kazanie. W liturgii pogrzebowej uczestniczyli współbracia, rodzina i miejscowi wierni. Pod koniec mszy bratanek zmarłego ks. Piotr Ramusiewicz w imieniu rodziny złożył wszystkim podziękowania. Na miejscowym cmentarzu przemówił m.in. były proboszcz z Białośliwia, podkreślając zalety ducha ks. Józefa. Zmarły spoczął w rodzinnym grobowcu, obok rodziców i brata przyrodniego, ks. Czesława (1930-81), również pallotyna, rekolekcjonisty, administratora prowincjalnego, sekretarza prowincjalnego ds. misji w latach 1972-74.

1994 – Od 7 do 11 listopada odbywały się rekolekcje alumnów kursu VI. przed przyjęciem święceń diakonatu. Rekolekcje prowadził ks. Marian Sobczyk.

1997 – Uroczystej Eucharystii sprawowanej w intencji Ojczyzny w Narodowe Święto Niepodległości przewodniczył i homilię wygłosił ks. prof. Lucjan Balter.

1998 – W 80. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości Mszy św. w Ołtarzewie przewodniczył i Słowo Boże wygłosił ks. Krzysztof Dudzik. Wieczorem wspólnota seminaryjna uczestniczyła w adoracji Najświętszego Sakramentu w intencji Ojczyzny. Przed adoracją ks. Andrzej Biernacki poświęcił nową monstrancję, dar ks. kustosza Mirosława Drozdka z Krzeptówek.

1998 – Za zasługi dla Ojczyzny ks. Edmund Boniewicz został odznaczony przez wojewodę częstochowskiego Szymona Giżyńskiego statuetką Bene Meritus.

2000 – Odbyła się oficjalna inauguracja okazałej międzynarodowej rezydencji dla studentów („Résidence Internationale d’Etudiants Jean Paul II”), nazywanej „Przestrzenią dialogu”, którą ostatnio wybudowano w Arcueil, w południowej części Paryża. Uroczystej celebracji Eucharystii przewodniczył Daniel Labille, bp diecezji Créteil. Uczestniczyli w niej: abp Stanisław Szymecki, metropolita białostocki, reprezentujący Episkopat Polski, ks. Kazimierz Czulak, przedstawiciel Rady Generalnej, a także przedstawiciele ambasady polskiej we Francji i inne autorytety cywilne. Centrum dysponowało wtedy 140. pokojami i przyjmowało studentów z Francji, Europy Centralnej i Wschodniej, jak również studentów pallotyńskich.

2001 – W kościele św. Wojciecha w Świętym Wojciechu (parafia Międzyrzecz) odbyła się uroczysta intronizacja relikwii Pierwszych Męczenników Polski (Benedykt, Jan, Izaak, Mateusz, Krystyn +10/11 XI 1003 w Świętym Wojciechu k. Międzyrzecza).

2003 – W dniach 8-11 listopada, w Konstancinie-Jeziornej miało miejsce Sympozjum z okazji 30-lecia pracy misyjnej polskich pallotynów oraz działalności Sekretariatu Misyjnego SAC. Sympozjum zostało zorganizowane przez obie Polskie Prowincje SAC

2003 – Wspólnota parafialna i seminaryjna w Ołtarzewie uczestniczyła we Mszy św., której przewodniczył ks. Dariusz Smolarek. On też wygłosił homilię, podkreślając w niej, że walczyć o dobrą Polskę, to również dobrze pracować dla niej, dobrze o niej mówić, a gdy trzeba także cierpieć.

Wieczorem siostry urszulanki i młodzież parafii przygotowały słuchowisko, oparte o teksty św. Matki Urszuli Ledóchowskiej, które wygłosiła w latach 1915-18 w krajach skandynawskich, apelując o pomoc dla Polski i Polaków. To właśnie od niej pochodzą słowa tytułu słuchowiska: „Jeszcze Polska nie zginęła, dopóki kochamy…”. Przygotowując wieczornicę siostry wykorzystały także m.in. wiersze: Asnyka, Norwida i Wojtyły. Słowa podziękowania młodzieży i urszulankom skierował na zakończenie wikariusz parafii, ks. Dariusz Zalewski. „Nie wstydźmy się być Polakami!”.

2004 – W Ołtarzewie uroczyście obchodzono jubileusz 70-lecia kapłaństwa ks. prof. Franciszka Bogdana, choć sam jubilat nie mógł osobiście uczestniczyć, ze względu na stan zdrowia. Uroczystościom przewodniczył i kazanie wygłosił prowincjał ks. Czesław Parzyszek.

– Wieczorem w kościele seminaryjnym siostry urszulanki przedstawiły montaż słowno-muzyczny o tematyce niepodległościowej. Natomiast o godz. 20:30 nabożeństwo za Ojczyznę przygotował Krąg Harcerzy. Tematyka nabożeństwa dotykała tajemnicy Krzyża.

2004 – W uroczystości Święta Niepodległości, w Sanktuarium MB Fatimskiej na Krzeptówkach w Zakopanem wzięła udział Kompania Reprezentacyjna oraz Orkiestra Reprezentacyjna Straży Granicznej z Nowego Sącza.

2006 – Ks. Ignacy Curzydło zakończył swój pobyt w szpitalu w Canandaigua NY (Veterans Hospital). Od 1978 do 2006 w tym szpitalu mieszkał, a do 2003 pracował początkowo na pełnym etacie, a w latach 1999-2003 przez 20 godzin tygodniowo. Po przejściu na emeryturę (2003) zamieszkał w tym szpitalu, w domu dla starszych i sprawnych osób, gdzie codziennie odprawiał mszę dla ludzi w swoim pokoju, a w niedziele w sali tego domu. Od 24 XI 2006 mieszkał w domu opieki prowadzonym przez siostry św. Józefa w Rochester, który zapewniał mu pomoc medyczną i możliwość celebrowania Eucharystii.

2010 – W domu rodzinnym w Gostwicy zmarł ks. Stanisław Janik (ur. 1953 w Gostwicy, parafia Podegrodzie, diecezja tarnowska), duszpasterz Ruchu Rodziny Rodzin, kapelan sióstr, doktor socjologii. W Gostwicy spędził ostatnie lata życia, naznaczone cierpieniem i postępującą chorobą, mając zapewnioną właściwą opiekę ze strony krakowskiej Inspektorii Księży Salezjanów, którym w akcie darowizny przekazał swój dom rodzinny, w celu prowadzenia działalności edukacyjno-wychowawczej (Salezjańska Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza „Don Bosco”, Gostwica 220). W ten sposób pozostał do końca wierny swojemu powołaniu, które rozpoczęte od pracy rolnika na ojcowiźnie, poprzez umiłowanie zawodu nauczyciela i wychowawcy, znalazło pełnię realizacji w kapłaństwie Chrystusa.

2011 – Zainaugurowało swoją działalność internetowe radio Misericordia, nadające z Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Ożarowie Mazowieckim. Pomysłodawcą i twórcą tego przedsięwzięcia był ks. Przemysław Krakowczyk. Tego dnia miała w Ożarowie miejsce Msza św. w intencji Ojczyzny i mieszkańców gminy Ożarów Mazowiecki, której przewodniczył ks. proboszcz Jan Latoń (homilię wygłosił ks. Franciszek Gomułczak). Po Mszy św. staraniem burmistrza odbył się koncert zatytułowany „Piękna Nasza Polska Cała” w wykonaniu artystów scen warszawskich Varsovia Brass Quintet oraz solistów.

2011 – Wspólnota Trudnych Małżeństw „Sychar” rozpoczęła formalnie swoją działalność w diecezji płockiej. Celem wspólnoty jest pomoc małżeństwom, które przeżywają poważne trudności, ale chcą pozostać wierni przysiędze małżeńskiej. Opiekunem duchowym płockiego ogniska został ks. Andrzej Janicki, notariusz sądu biskupiego w Płocku. Wspólnota Trudnych Małżeństw działa w kilku diecezjach w Polsce, za aprobatą miejscowych ordynariuszy. Powstała w 2003, a jej założycielem i duszpasterzem był ks. Jan Pałyga SAC. W 2012 ks. Paweł Dubowik został mianowany przez Episkopat Polski krajowym duszpasterzem Wspólnoty. W 2007 powołane zostało Stowarzyszenie Trudnych Małżeństw „Sychar”, którego członkowie w większości złożyli akt zaangażowania apostolskiego w dzieło św. Wincentego Pallottiego – Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego. Nazwa wspólnoty nawiązuje do Ewangelii według św. Jana, gdzie Jezus rozmawia z Samarytanką przy studni Jakuba, niedaleko miejscowości Sychar: „Kto zaś będzie pił wodę, którą ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody tryskającej ku życiu wiecznemu” (5,14).

2012 – W kościele parafialnym w Gromadnie poświęcono tablicę pamiątkową ks. Józefowi Codrze, zamordowanemu przez Niemców w 1939. Gromadno w archidiec. poznańskiej było parafią rodzinną ks. Józefa.

2015 – Podczas uroczystości w Belwederze z okazji Narodowego Święta Niepodległości prezydent Andrzej Duda wręczył abpowi Henrykowi Hoserowi odznaczenie Krzyża Wielkiego Orderu Odrodzenia Polski (tego dnia wręczono odznaczenia państwowe 22. osobom zasłużonym w służbie państwu i społeczeństwu). Abp Hoser został uhonorowany za wybitne zasługi dla polskiego Kościoła i za osiągnięcia w pracy duszpasterskiej.

Prezydent Duda powiedział wtedy, że abp Hoser „nigdy nie wahał się prezentować swoich przekonań, nawet mając świadomość głębokiej krytyki […] przez wszystkie lata swojej posługi kapłańskiej, nigdy nie wahał się mówić prawdy. […] Poglądy i skłonności na tej scenie wartości są różne, a najważniejsze jest to, żeby były to przekonania, które budują Rzeczpospolitą, budują te wszystkie wartości, które są jej ostoją. Jest to nasze poczucie wspólnoty, polska rodzina, w której zawsze nasz język, historia, obyczaj był przechowywany, nawet w najtrudniejszych czasach. Dziś czasy nie są trudne, ale rodzinę trzeba nadal bronić i wspierać. […] Ojczyzna powinna pamiętać o tych, którzy całym życiem się jej poświęcają, bronią tego, co najważniejsze dla Polski, dla narodu, czasem dla zwykłej przyzwoitości”.

2015 – W Ostrołęce Stowarzyszenie Inicjatyw Gospodarczych i Edukacyjnych im. Karola Adamieckiego przyznało ks. prof. Romanowi Dzwonkowskiemu, za wysiłek i zasługi w patriotycznym wychowaniu Polaków, wyróżnienie „Narodowi i Ojczyźnie”.

2018 – Z 10. na 11 listopada na Jasnej Górze trwało czuwanie współpracowników Apostolskich Sióstr Pallotynek. Myślą przywodnią czuwania było słowo ku Wolności, na które składały się: występ słowo-muzycznego chóru chłopięcego z Limanowej, konferencja ks. Czesława Parzyszka, który zarówno podczas konferencji jak i późniejszej homilli mówił o wolności, oraz słowo s. Consolaty. O godz. 20.00 był Akatyst, następnie Apel Jasnogórski i różaniec, prowadzony przez kwartet z Bełtowa. O godz. 24.00 sprawowano Eucharystię i prowadzono dalszą część czuwania do godziny 4.00.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny