Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 12 kwietnia

– Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego, czyli Wielkanoc. To najważniejsze i najradośniejsze święto z całego roku liturgicznego.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1846 – Zakończyła się pierwsza podróż ks. Pawła de Geslin po Francji (od 8 X 1845), wysłanego przez ks. Wincentego Pallottiego, w celu przeszczepienia tam Kongregacji. Po jej zakończeniu opracowano projekt utworzenia domów we Francji i seminarium dla kandydatów z tego terenu, które miało mieścić się w Rzymie, gdyż Pallotti uważał, że kandydaci powinni odbywać nowicjat i studia w Wiecznym Mieście.

1931 – W Ołtarzewie, w dniach 6 i 12 IV odbył się „Dzień Misyjny” dla zelatorów i przyjaciół Stowarzyszenia, zorganizowany przez Koło Misyjne kleryków. Przy tej okazji klerycy wystawili sztukę sceniczną o tematyce misyjnej pod tytułem „Andaluma”.
Sztukę tę grali klerycy 5 IV (dla członków domu), 6, 9, 10 (dla dzieci), 11 i 12 IV. Ostatniego dnia przedstawienie wraz z akademią misyjną obejrzeli członkowie Warszawskiego Koła Zelatorów Pallotyńskich wraz z ks. superiorem Wojciechem Turowskim.
– Klerycy zgromadzili stosy znaczków pocztowych, które pomnażały fundusz misyjny i ożywiały świadomość misyjną wśród Polaków.

1934 – Pallotynki, które przybyły do Polski 2 II 1934, osiedliły się w Rajcy k. Nowogródka (łącznie 7 osób). Ksiądz Alojzy Majewski był ich pierwszym kapelanem do XII 1934 i odegrał istotną rolę w początkach pobytu pallotynek w Polsce przez umieszczanie w „Królowej Apostołów” informacji o zgromadzeniu i przetłumaczeniu siostrom z języka niemieckiego na polski modlitw i reguł zakonnych.

1936 – W kaplicy parkowej w Ołtarzewie, w pierwsze święto wielkanocne, odbyło się uroczyste przyjęcie do Krucjaty Eucharystycznej i do Kółka ministrantów.

1937 – Ze Śląska powrócił ks. Ludwik Broda SAC. Od świąt wielkanocnych (28-29 III Wielkanoc) pomagał tam w duszpasterstwie i rozpowszechniał cegiełki na budowę Seminarium.

1946 – W dniach 10 – 12 kwietnia ks. rektor Franciszek Bogdan prowadził rekolekcje dla słuchaczy dwuletniego Pedagogium w Oliwie.

1964 – W sprawie powołań ks. prowincjał Eugeniusz Weron opublikował list pt. „W sprawie powołań do SAC”, wzywający wszystkich pallotynów nie tylko do modlitwy o nowe powołania, ale polecający im także gorliwe starania o nie. Za tym w szczególny sposób miała iść praca z ministrantami, jako najlepsza i możliwa wówczas forma kształtowania powołań. Poza tym, na początku lat 60-tych nastąpił w Polsce gwałtowny spadek powołań do kapłaństwa i życia zakonnego, dlatego ks. Weron zarządził Tydzień Modlitw o Powołania do SAC w okresie święta Królowej Apostołów, czyli w maju.

1970 – W Ilmenau w NRD, ks. Leon Niechoj odprawił w niedzielę dla Polaków pierwszą Mszę św. w języku polskim. Odtąd stale, co niedzielę, dojeżdżał tu z Erfurtu. Od 6 VI 1971, ze względu na dużą liczbę wiernych, ks. Niechoj odprawiał w Ilmenau dwie Msze św. w każdą niedzielę. W Eucharystii, na 2000 robotników polskiej firmy Budimex, brało udział ok. 600 osób.

1971 – W Poniedziałek wielkanocny ks. Stanisław Ryś zorganizował w Ołtarzewie recital organowy pewnego muzyka z Warszawy.

1971 – W Szpitalu Powiatowym w Otwocku zmarł ks. Augustyn Rolbiecki (ur. 1893 w Wirównie, w parafii Lipusz, w diecezji chełmińskiej). Od 1957 został kapelanem Sióstr Franciszkanek od Cierpiących w Anielinie k. Otwocka. Obowiązki kapelana wykonywał bardzo gorliwie. W miarę swoich możliwości spieszył z pomocą okolicznym duszpasterzom. Utrzymywał przy tym łączność z pallotyńskim domem w Otwocku, regularnie cotygodniowo przyjeżdżając do domu, interesując się jego sprawami i biorąc udział w comiesięcznych dniach skupienia oraz konferencjach ascetycznych. Pełnił też funkcję spowiednika domu otwockiego.

1973 – Gościem domu ołtarzewskiego był ks. dr Franciszek Stopniak z ATK, który razem z ks. Tadeuszem Glińskim prowadzili seminarium naukowe z historii Kościoła.

1976 – Wieczorna rekreacja wspólnotowa Seminarium w Ołtarzewie była spotkaniem z piosenką religijną.

1978 – Odbyło się pierwsze posiedzenie Zarządu Prowincjalnego pod kierunkiem nowego prowincjała ks. Henryka Kietlińskiego. W skład Zarządu weszli: ks. Jan Pałyga (wiceprowincjał), ks. Jan Papkała, ks. Witold Zdaniewicz i ks. Jan Korycki.

1980 – W dniach 8-12 IV odbyło się w Ołtarzewie Zebranie Prowincjalne. W obradach uczestniczył wicegenerał Stowarzyszenia, ks. Alojzy Żuchowski.
Zebranie skoncentrowało się na następujących zagadnieniach: zachowanie przyrzeczeń i Ustaw (referat na ten temat bazował na przeprowadzonej wśród członków prowincji ankiecie); kontemplacyjny wymiar życia; przygotowanie członków do zadań apostolskich (formacja podstawowa i stała); realizacja idei Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego w prowincji; jednostka a wspólnota SAC; wnioski zebrań domowych; aktualne prawodawstwo pallotyńskie.
Między innymi zapadła tam decyzja budowy domu w Otwocku. Podjęto w ten sposób starą ideę, by w Otwocku zbudować sanatorium dla członków polskiej prowincji.

1981 – Po raz ostatni i 17. tego roku, wystawiono Misterium Męki Pańskiej. Według kl. Leszka Daniela, dystrybutora biletów, spektakl obejrzało ok. 13 000 osób. Po zakończeniu spektaklu kl. Kazimierz Lorek podziękował reżyserowi (kl. Bogusław Szpakowski) i aktorom VI. kursu, za wieloletni wkład w realizację Misterium.

1986 – Od 5 do 12 IV trwała wizytacja kanoniczna ks. generała Martina Juritscha w Ołtarzewie. Zakończyła się Mszą św. dla wspólnoty pallotyńskiej, największej na świecie. W homilii ks. Generał nakreślił najogólniej swój obraz Seminarium, jaki sobie stworzył przez czas pobytu w Ołtarzewie. Podziękował wszystkim za wkład duchowy i intelektualny oraz materialny w rozwój wspólnoty ołtarzewskiej.

1988 – Biorąc pod uwagę niejasność dotychczasowego stanu prawnego, w sprawie niezależności prawnej Regii Miłosierdzia Bożego we Francji, i uwzględniając rozwój Regii, Rada Generalna Stowarzyszenia na swym posiedzeniu orzekła, że Regia jest samodzielną jednostką administracyjną.

1988 – W Ołtarzewie, w sali teatralnej, rozpoczęła się realizacja filmu video pt. „Szaweł z Tarsu”. Była to ekranizacja przedstawienia pod tym samym tytułem, które było wystawiane w 1987 roku w Ołtarzewie, w czasie Adwentu. Film przygotowywała grupa reżyserów z Wrocławia i z Warszawy pod patronatem Gdańskiego ośrodka „Gwiazda Morza”.

1989 – W „Słowie Powszechnym” ukazała się notatka dotycząca występu naszego seminaryjnego zespołu na „Cantate ’89”. Przegląd Piosenki Religijnej „Cantate ’89” odbył się popołudniu 9 kwietnia w kościele pw. Dzieciątka Jezus w Warszawie. W grupie 17. zespołów znaleźli się też przedstawiciele z naszego Seminarium. W Przeglądzie uczestniczyli licznie przybyli alumni ołtarzewskiego Seminarium. Nasz zespół przedstawił trzy songi z przygotowanej większej całości scenicznej.
– Diakoni: Adam Golec i Józef Lasak obronili prace magisterskie z zakresu teologii moralnej i liturgiki.

1990 – W Wielki Czwartek tr. ks. Aleksander Milewski przeniósł się z Żytomierza do Dowbysza, w diec. żytomierskiej, gdzie został pierwszym proboszczem (od sierpnia tr. pracował tu razem z ks. Stanisławem Firutem). W duszpasterstwie pomagały księdzu siostry zakonne. Od początku swego pobytu w Dowbyszu ks. Aleksander pełnił też obowiązki rektora wspólnoty pallotyńskiej. Początkowo w Dowbyszu była mała drewniana kaplica pw. św. Anny. Ks. Milewski rozpoczął budowę kościoła Matki Bożej Fatimskiej. Już 13 X tr. sprowadził tam figurkę MB Fatimskiej (podarowaną przez ks. Stanisława Kuracińskiego, sekretarza ds. misji). Rok później bp żytomierski Jan Purwiński dokonał aktu koronacji figurki.

1991 – W dniach 10-12 kwietnia odbyły się w Ołtarzewie Dni Pallottiego – Sympozjum naukowe pod hasłem „Kultura i apostolstwo”. Swoimi refleksjami na temat kultury i apostolstwa dzielili się: pisarz i literat Ernest Bryll, reżyser i twórca filmowy Krzysztof Zanussi, prof. Mieczysław Gogacz filozof, znawca św. Tomasza z Akwinu, bp Józef Zawitkowski, ks. prof. doc. hab. Marek Starowieyski oraz nasi współbracia: ks. dr Roman Forycki, ks. doc. dr hab. Paweł Góralczyk, ks. wicerektor Seminarium dr Bogusław Szpakowski i ks. prowincjał Czesław Parzyszek. Wszystkie prelekcje wywoływały ożywione dyskusje, często wykraczające poza ramy czasowe. W sympozjum uczestniczyli przedstawiciele seminariów diecezjalnych i zakonnych. Sympozjum zostało zorganizowane przez alumnów naszego Seminarium, co podkreślił ks. profesor Starowieyski: „Kultura wychodzi od dołu”.

1992 – W Niedzielę Palmową bp Alojzy Orszulik odbył ingres do katedry Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja w Łowiczu.

1993 – Po dwuletnim okresie współpracy, Główny Urząd Statystyczny zawarł nowe porozumienie z Zakładem Socjologii Religii SAK (nadal powiązanym z Sekretariatem Episkopatu Polski).

1994 – 9 i 12 kwietnia – W pallotyńskiej kaplicy na Gikondo w Kigali spalono Najświętszy Sakrament wraz z ukrywającą się tam ludnością cywilną: parafianami i personelem prowadzącym dzieła na terenie parafii. Zabito ok. 110 osób z plemienia Tutsi, zarówno w kościele, jak i na pallotyńskiej posesji. Zniszczono kościół i obiekty mieszkalne. Masakry dokonały bojówki Interahamwe, pod politycznym i logistycznym nadzorem gwardii prezydenckiej wojsk Hutu.

1998 – Procesji i Mszy św. rezurekcyjnej w Ołtarzewie przewodniczył ks. wiceprowincjał Józef Nowak. Po śniadaniu wielkanocnym, zgodnie z tradycją seminaryjną, prawie wszyscy alumni wyjechali do swoich bliskich. W Seminarium pozostał jedynie pierwszy kurs z nielicznymi księżmi, braćmi i siostrami pallotynkami. Wszyscy oni spotkali się na popołudniowej rekreacji.

2002 – Ks. Marek Strzelecki zakończył służbę w 18. Bielskim Batalionie Desantowo-Szturmowym w Bielsku-Białej, w stopniu porucznika, a rozpoczął w 25. Brygadzie Kawalerii Powietrznej w Tomaszowie Mazowieckim (do 30 XII 2003 ) i jednocześnie od 1 I 2002 był proboszczem parafii wojskowej pw. św. Józefa Oblubieńca na osiedlu w Nowym Glinniku (gmina Lubochnia).

2003 – W domu rekolekcyjnym w Montmorency odbyło się uroczyste otwarcie wystawy „Espace Urbanowicz” – stałej ekspozycji malarstwa i rzeźby ks. Witolda Urbanowicza. W otwarciu wystawy uczestniczyli: ks. Kazimierz Czulak, pierwszy radca generalny, ks. Franciszek Mąkinia z Prowincji Zwiastowania Pańskiego, ks. Stanisław Stawicki z Regii Świętej Rodziny. Ze wspólnoty paryskiej byli: br. Leon Bąkowski, ks. Jan Kostkiewicz, ks. Eugeniusz Małachwiejczyk – superior; z Montmorency: ks. Jerzy Dobkowski, ks. Krzysztof Hermanowicz, ks. Jerzy Szozda, a wspólnotę pallotyńską w Osny reprezentował ks. Leszek Woroniecki. Ze wspólnoty pallotynek w Osny przybyły: s. Samuela Wdowiak – przełożona oraz s. Wacława Kierzk i s. Hanna Gnatowska. W wernisażu uczestniczyło wielu innych duchownych i świeckich oraz przyjaciół ks. Urbanowicza. Wernisaż uświetniony został koncertem fortepianowym w wykonaniu pianistki Magdaleny Żuk.

2003 – Do Warszawy przybył ks. Henryk Styczeń. Od 1987 do tego roku, mieszkając we wspólnocie ołtarzewskiej, pełnił funkcję kapelana urszulanek szarych w Ołtarzewie. W Warszawie przebywał do ostatnich dni, do 2005. Był tu apostołem modlitwy i cierpienia.

2007 – W Wadowicach zmarł ks. Antoni Pławny (ur. 1923 w Kleczy Górnej, w diecezji krakowskiej), profesor Seminarium, pracownik Pallotyńskiego Sekretariatu Misyjnego. W sumie 27 lat życia kapłańskiego spędził w pallotyńskich domach nowicjackich. Całe życie ks. Antoniego cechowało się umiłowaniem Kościoła i Stowarzyszenia, któremu oddał się do końca, zwłaszcza dbając o formację najmłodszych współbraci.
Od 1996 przebywał w Wadowicach na Kopcu, prowadząc dla nowicjuszy zajęcia ze śpiewu i języka łacińskiego. Kochał Kopiec, Kleczę Górną, w której urodził się i pobliskie Wadowice.

2011 – W pallotyńskim kościele parafialnym pw. św. Józefa Oblubieńca NMP w Radomiu, odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. Jana Jędraszka, duszpasterza we Francji 1968-71, misjonarza w Brazylii 1973-79, kierownika księgarni Instytut Maryjny 1987-99. Jego doczesne szczątki zostały złożene do grobu w kwaterze pallotyńskiej cmentarza komunalnego w Radomiu (ul. Ofiar Firleja).

2012 – W dniach 12 i 13 kwietnia przy pallotyńskim kościele Miłosierdzia Bożego w Odivelas (Lizbona) ks. Lesław Gwarek prowadził wykłady na temat: „Miłosierdzie Boże w Piśmie św.” i „Wymiar teologiczno liturgiczny Miłosierdzia Bożego”, które miały na celu przygotowanie wiernych do głębszego przeżycia Niedzieli Miłosierdzia Bożego.
14 kwietnia, w wigilię Niedzieli Miłosierdzia Bożego po Mszy św., której przewodniczył ks. Gwarek, odprawiono procesję z figurą Jezusa Miłosiernego ulicami Odivelas. Wzięli w niej udział pallotyni pochodzący z Polski, Brazylii, Indii.
W Niedzielę Miłosierdzia Bożego, 15 kwietnia, oddano wszystkich wiernych w opiekę Jezusowi Miłosiernemu.

2017 – Ks. dr Tadeusz Wojda SAC został mianowany arcybiskupem metropolitą białostockim. Zastąpił on przechodzącego na emeryturę abpa Edwarda Ozorowskiego.
Urodził się 29 I 1957 w Kowali na Kielecczyźnie. W 1977 wstąpił do Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, gdzie 8 V 1983 przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa pomocniczego archidiecezji warszawskiej, Władysława Miziołka. Przez prawie 30 lat posługiwał w Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów, a przez ostatnie 5 lat był podsekretarzem w tejże Kongregacji. Jest doktorem misjologii. Pracę doktorską pt. „Nurty teologii misji z Münster i Louvain” napisał na Papieskim Uniwersytecie
Gregorianum w Rzymie; nostryfikował ją na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie w 2001.
Święcenia biskupie odbyły się 10 VI 2017, o godz. 16.00 w archikatedrze białostockiej. Zawołanie biskupa nominata brzmi: „Oportet praedicari Evangelium” (Potrzeba, aby Ewangelia była głoszona – Mk 13,10). Arcybiskup T. Wojda jest członkiem pallotyńskiej Prowincji Chrystusa Króla (Warszawa).
W chwili obecnej Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego (Pallotyni) liczy w świecie 12 biskupów.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny