Prowincja Chrystusa Króla

Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego - Warszawa
5 lipca 2020

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 5 lipca

1965 – O godz. 12.00 przybył modo privato do Doliny Miłosierdzia w Częstochowie Stefan kard. Wyszyński.

Powiedział wówczas, że „należy pogłębić kult miłosierdzia Bożego i ustawić go we właściwych wymiarach teologii” (tablica informująca o tym wydarzeniu znajduje się na zewnętrznej ścianie kościoła; poświęcono ją 16 XI 1986). Zdecydowano wtedy, aby organizować sympozja propagujące kult miłosierdzia Bożego, na które zapraszano nie tylko teologów.

Do czasu objęcia ponownej kadencji rektorskiej w 1983 ks. Edmund Boniewicz przeprowadził 30 sympozjów naukowych i popularnych, m.in. w 1966, 1968, 1972, 1975, 1978.

Spośród znanych teologów brali w nich udział: ks. Wincenty Granat (†1979), Michał Sopoćko (†1975), Antoni Słomkowski (†1982), Eugeniusz Weron SAC (†2009), Lucjan Balter SAC (†2010), Anastazy Bławat SAC i wielu innych. Wydał kilka książek traktujących o miłosierdziu, zwłaszcza „Ewangelia miłosierdzia” (red. Wincenty Granat, Poznań-Warszawa 1970).

Od 1977 dwa razy do roku zaczął ukazywać się „Biuletyn Miłosierdzia Bożego”, o charakterze informacyjno-sprawozdawczym, dla członków Ruchu Miłosierdzia Bożego; ks. Edmund był jego redaktorem naczelnym do 1991. Członkowie tego ruchu od 1966 odbywają dwa razy w roku swoje dni skupienia – w pierwszą niedzielę maja i października.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1813 – Wincenty Pallotti otrzymał pierwszą nagrodę z retoryki w Collegium Romanum.

1924 – Na Kopiec przybył bp Anatol Nowak, sufragan krakowski, aby udzielić Sakramentu Bierzmowania, przyjąć egzaminy od przystępujących do święceń kapłańskich i udzielić tychże święceń.

Około godz. 16.00 Biskup „wysiadł w Kleczy Górnej. Zajechali po ks. Biskupa: ks. superior Majewski i ks. proboszcz z Kleczy. Gdy ks. Biskup przyjechał, wprowadzono go do kaplicy, gdzie przed kratkami był przygotowany klęcznik, pokryty purpurą, a chór zaśpiewał „Ecce Sacerdos magnus”. […] Około 5:00 rozpoczął się egzamin przed ks. Biskupem dla ks. Rolbieckiego i diakona Wardowskiego. Przeważnie sam ks. Biskup stawiał pytania; trwało około godziny. Potem jeszcze egzaminowi poddać się musieli tonsurzyści klerycy: Krakor, Łukiewski, Siuda, Pauliński, Stolz, Wierzbica. Około 7:00 nastąpiło najprzód Bierzmowanie. Ks. Biskup przemówił do kandydatów, objaśniając treść i cel tego Sakramentu. Po Bierzmowaniu postrzyżyny (tonsura)” – z kroniki domu.

1925 – W kościele jezuitów w Krakowie święcenia kapłańskie z rąk bpa krakowskiego Adama Stefana Sapiehy, przyjęli diakoni: Władysław Baumgart (+1966), Leon Bemke (+1984), Bernard Pawłowski (+1960), Antoni Purol (w diecezji, +1977) i Tomasz Sobieraj (+1965).

1927 – Ks. superior Wojciech Turowski poprowadził na Kopcu trzydniowe rekolekcje dla pallotyńskich zelatorów.

1931 – Grupa zelatorek z Warszawy odwiedziła pallotyński dom w Ołtarzewie.

1932 – August kard. Hlond odwiedził dom nowicjacki w Sucharach.

1937 – Do Seminarium przybył p. Kazimierz Peluch z Pomorza i przez kilkanaście dni uczył sztuki księgarstwa ks. Józefa Jankowskiego i kl. Adama Wiśniewskiego. Możliwe, że chodzi tu o księgarstwo – czyli dział handlu zajmujący się detaliczną i hurtową sprzedażą m.in.: książek, czasopism i broszur.

1945 – W dniach 3-5 VII, szczątki ks. Józefa Codro SAC i wszystkich rozstrzelanych 12 XI 1939 przez Niemców w kotlinie, leżącej przy polnej drodze na terenie byłej żwirowni w Paterku, oddalonej 5 km od Nakła n. Notecią (razem 48 osób: 14 księży z dekanatu łobżenickiego i nakielskiego, 30 księży i braci ze Zgromadzenia Misjonarzy Świętej Rodziny z Górki Klasztornej, pallotyn, ksiądz ze Zgromadzenia Ducha Świętego, 2 siostry służebniczki Niepokalanego Poczęcia NMP), zostało ekshumowanych i przeniesionych na cmentarz parafialny w Nakle.

1950 – Tego dnia po zakończeniu nauk rekolekcyjnych przez bpa nominata Wojciecha Turowskiego, przybyli do Seminarium dwaj panowie z Urzędu Bezpieczeństwa, wręczając mu list od szefa departamentu. Wkrótce biskup Nominat wyjechał autobusem do Warszawy, zapowiadając swój powrót na następny dzień.

1956 – Nastąpiła zmiana na stanowisku rektora domu w Osny. Zakończył trzechlecie swych rządów ks. Bronisław Wiater. Nowym rektorem został ks. Piotr Oramowski – drugi radca Regii. Do rady domowej weszli: ks. Alojzy Misiak – pierwszy radca i ks. Szczepan Sumela – drugi radca. Ksiądz Wiater został mianowany dyrektorem Związku Dziatwy Polskiej we Francji z siedzibą w Oignies i pomocnikiem ks. Jana Wrońskiego. Pełnił też obowiązki misjonarza objazdowego Polonii.

1956 – W Osny rozpoczęły się kolonie letnie (3-tygodniowe dla dziewczynek, a następnie dla chłopców), które prowadził ks. Piotr Oramowski (dyrektor) z pomocą ks. Czesława Pietrzaka. Pomagali mu klerycy z Rzymu: Henryk Gracz, Jan Kończak, Eugeniusz Osakowicz i Henryk Paździor.

1957 – W Ołtarzewie, profesję wieczną na ręce ks. Stanisława Czapli złożyli klerycy: Lucjan Balter, Jan Dobski, Stefan Domagała, Tadeusz Gliński, Alojzy Minkus, Czesław Murawski, Zygmunt Ujec i Leonard Wołoszyk.

1957 – W Kościelisku (Zakopanem), profesję wieczną na ręce ks. rektora Romana Ruchaja złożyli klerycy: Henryk Chmielorz i Kazimierz Trypus.

1957 – Wieczną profesję w Rucianem-Nidzie, na ręce radcy generalnego ks. Franciszka Bogdana, złożyli klerycy: Seweryn Koszyk, Emil Krupnik, Mieczysław Madejski, Józef Maślanka i Mirosław Zadrożny.

1969 – Zmarła s. Ludwika Stępniewska (ur. 1937 w Pruszkowie k. Warszawy), pallotynka. Po profesji przez szereg lat pracowała jako pielęgniarka w Domach Specjalnej Troski o Dziecko. Odeszła w 9. roku profesji.

1970 – Odbył się Zjazd Katolicki w Osny. Głównym celebransem był bp Pontoise André Rousset, a kaznodzieją ks. Czesław Wędzioch. W zjeździe uczestniczył ks. płk Julian Humeński, dziekan generalny Wojska Polskiego z Warszawy.

1971 – W Ołtarzewie dokonano kilka zmian personalnych: ks. Zbigniew Stanek został przydzielony do pomocy ks. proboszczowi Edwardowi Danielowi; br. Zygmunt Szponar został skierowany do Zakopanego, a br. Tadeusz Wojciechowski – mianowany ogrodnikiem w Częstochowie (na jego miejsce do Ołtarzewa przyszedł br. Bronisław Stasiak z domu częstochowskiego). Ponadto do Ołtarzewa przyszli z Poznania: br. Stefan Olczyk i br. Jan Bandoszek.

1973 – Prezydentem Rwandy, po bezkrwawym zamachu stanu, został Juvénal Habyarimana (do 6 IV 1994). W kronice Ołtarzewa zapisano w związku z tym:  „Dochodzą do Polski odgłosy rewolucji z dalekiej Rwandy. Modlimy się za naszych misjonarzy, by jakaś zła przygoda ich nie spotkała”.

1974 – W Ołtarzewie rozpoczęły się rekolekcje dla księży z różnych diecezji, należących do Unii Apostolstwa Kleru. Wzięło w nich udział 83 księży i dwóch biskupów: Piotr Gołębiowski, administrator apostolski diecezji sandomierskiej i Tadeusz Błaszkiewicz,  przemyski biskup pomocniczy oraz ks. profesor z Hiszpanii Esquerad Bifet, dyrektor międzynarodowej Unii. Na program rekolekcji składały się m.in.: trzy konferencje, droga krzyżowa, nabożeństwo wieczorne, pielgrzymka do Niepokalanowa oraz homilia w języku łacińskim, głoszona przez ks. Esquerada.

1975 – W Ołtarzewie zmarł br. Jerzy Sawicki (ur. 1907 w Starych Smilginiach, w parafii Raduń, w diecezji wileńskiej). W XI 1974 udał się do szpitala, gdzie stwierdzono nowotwór przewodu pokarmowego, który następnie zaatakował płuca. Chodził do ostatniego dnia i bardzo pragnął żyć, ale choroba okazała się silniejsza od organizmu. W przeddzień śmierci po kilku atakach duszności poprosił zastępcę rektora, ks. Stanisława Orlickiego o zwolnienie go z czytania duchownego.

Ostatnie 17 lat życia spędził w Warszawie, pracując jako mechanik i kierowca przy Zarządzie Prowincjalnym. W swoim życiu przestrzegał wiernie obowiązków powierzonych mu przez przełożonych. Dobro Stowarzyszenia i jego rozwój leżały mu zawsze na sercu. W klasztorze eucharystek w Wilnie miał siostrę.

1977 – Ks. Stanisław Kędziora (późniejszy biskup pomocniczy warszawski i warszawsko-praski, +2017), wicerektor seminarium warszawskiego, rozpoczął swoje rekolekcje w Ołtarzewie.

1978 – Ołtarzew odwiedził ks. Jan Kupka, student w Wiedniu, z siostrą przełożoną domu w Tullnerbach, gdzie był kapelanem sióstr.

1990 – W klinice uniwersyteckiej w Münster (Niemcy), zmarł ks. Tadeusz Krakowski (ur. 1955 w Kamieniu Pomorskim), z Regii Miłosierdzia Bożego, duszpasterz we Francji i Niemczech.

W XII 1988 przeniesiono go do duszpasterstwa w środowisku niemieckim w diecezji Münster. 30 IV 1989 otrzymał samodzielną placówkę duszpasterską w parafii św. Agaty w Münster-Angelmodde.

Był człowiekiem wyjątkowo uzdolnionym i mającym łatwość nawiązywania kontaktu z wieloma ludźmi. Ujmował wszystkich kulturą bycia. Sam natomiast w pokorze pisał w testamencie z 24 VII 1982: „Duchowi Świętemu cześć i chwała za wszystkie dary bez żadnej zasługi z mojej strony otrzymane. Zwłaszcza za wiarę. Tak wiele mi nie dostaje. Tak bardzo czuję własną słabość i niemoc, zwłaszcza w obecności tego wydarzenia, które rozumiem jako znak miłości nieskończonej, zamykający mój czas ziemski”.

1999 – W Kielcach na Karczówce zmarł ks. Zygmunt Kowalczyk (ur. 1919 w Krzyworzece, w powiecie wieluńskim, w diecezji włocławskiej), profesor Niższego Seminarium Duchownego w Wadowicach, rekolekcjonista.

Całe swe kapłaństwo poświęcił pracy rekolekcyjnej. Jako kapłan był oddany Tradycji i nauce Kościoła, choć z trudem przyjmował zmiany w liturgii (i w innych dziedzinach). Był kapłanem żywej wiary i człowiekiem modlitwy (sam pisał na temat apostolstwa przez modlitwę, „O apostolstwie przez modlitwę”, WPChK 1999, nr 3, 31-35). „Temu apostolstwu modlitwy był wierny przez całe życie. Nieraz te kazania były zbyt długie, ale chciał w nich zawrzeć całą teologię modlitwy. Chyba nie ma diecezji w Polsce, gdzie by nie głosił on kazań na temat apostolstwa modlitwy” (ks. Czesław Parzyszek). Kochał też modlitwę brewiarzową. Pozostał wierny zobowiązaniom złożonym w Stowarzyszeniu. Swoje modlitwy i cierpienia ofiarował za nowe powołania i misje, co widoczne jest w pierwszych słowach testamentu.

2002 – W Radomiu odbył się pogrzeb ks. Stanisława Piaskowego. Mszę celebrował Zygmunt Zimowski, bp radomski. Homilię wygłosił ks. prowincjał Czesław Parzyszek. Obecni byli liczni pallotyni z obydwu prowincji, księża z dekanatu, proboszcz z rodzinnej parafii zmarłego, delegacje wiernych z Kisielic i Czarnej oraz rzesze wiernych z Radomia. Został pochowany w kwaterze pallotyńskiej na cmentarzu w Radomiu, obok ks. Henryka Popiela i br. Piotra Rzeźnika.

2004 – Prowincja Zwiastowania Pańskiego objęła parafię pw. św. Alojzego na Brooklynie w Nowym Jorku.

2005 – W Poznaniu odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. Andrzeja Chełkowskiego, wicedyrektora wydawnictwa Pallottinum, radcy prowincji, ekonoma Regii Miłosierdzia Bożego, duszpasterza we Francji i Belgii, kierownika księgarni Instytut Maryjny, misjonarza w Rwandzie 1996-97, dyrektora Archiwum Prowincji Zwiastowania Pańskiego. Pochowano go w II kwaterze pallotyńskiej na cmentarzu junikowskim w Poznaniu.

2009 – W Osny pod Paryżem odbył się kolejny coroczny Zjazd Katolicki Polonii francuskiej któremu przewodniczył bp Jerzy Mazur, ordynariusz ełcki. Wygłosił on też kazanie oraz udzielił bierzmowania młodej osobie z miejscowego duszpasterstwa polonijnego. We Mszy uczestniczyli też m.in. bp pomocniczy z Kielc, Kazimierz Gurda, rektor Polskiej Misji Katolickiej we Francji, ks. Stanisław Jeż oraz przełożony pallotynów we Francji, ks. Leszek Woroniecki. Przybyli też przedstawiciele polskiego konsulatu w Paryżu, organizacji polonijnych oraz władz miasta Osny. Oprawę muzyczną liturgii zapewnił polonijny chór „Piast” z Paryża. Po Mszy św. uczestnicy udali się pod tablicę upamiętniającą pobyt kard. Karola Wojtyły na Zjeździe Katolickim w 1977. Tam odsłuchano fragmentu archiwalnego nagrania z przemówienia, jakie wygłosił Kardynał w tym miejscu.

O godz. 15.00 odbyła się modlitwa za Polonię przy grocie poświęconej Matce Bożej z Lourdes, a po niej rozpoczął się koncert zespołu AIDG z pallotyńskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Ołtarzewie.

2014 – W Patsch w Tyrolu (Szwajcaria), zmarł bp Johann Jobst SAC (ur. 1920), ordynariusz Broome w Australii, jeden z najmłodszych uczestników Soboru Watykańskiego II.

Od 13 stycznia 1959 był wikariuszem apostolskim „Kimberley w Australii Zachodniej” i biskupem tytularnym Pitanae. 7 lipca 1966 papież Paweł VI podniósł rangę wikariatu do diecezji, ustanawiając tym samym Jobsta pierwszym bpem Broome. 3 października 1995 złożył rezygnację z urzędu, z powodu swojego wieku.

2015 – Odbył się 70. Zjazd Katolicki w Osny. Mszy św., odprawianej przed grotą na wolnym powietrzu, przewodniczył i kazanie wygłosił ks. infułat Stanisław Jeż, rektor Polskiej Misji Katolickiej we Francji. W koncelebrze uczestniczyli głównie pallotyni z superiorem, ks.

Aleksandrem Pietrzykiem. Przedstawił on historię Zjazdów Katolickich w Osny, które w poprzednich latach gromadziły bardzo liczną Polonię Francuską. Całodniowy program tego Zjazdu zawierał wiele atrakcji dla wszystkich: możliwość degustacji wyrobów polskiej kuchni; w plenerze, przy pomniku św. Jana Pawła II, miał miejsce program artystyczny z występami zespołów – „Dzieci Nazaretu”, chór chłopięcy z Wrocławia i Krzysztof Fedyryszyn. Z głośników płynęły dźwięki różnych melodii i utworów muzycznych, w tym popularnych od lat polskich pieśni i piosenek rozrywkowych. Małe dzieci miały do zabawy dla siebie pneumatyczne miasteczko.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny