Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 12 maja

2012 – W Ołtarzewie, święcenia kapłańskie z rąk abpa Henryka Hosera, bpa warszawsko-praskiego przyjęli diakoni z Prowincji Chrystusa Króla: Łukasz Gołaś, Artur Gryzło (wystąpił), Marcin Krzysztoszek, Michał Orzoł, Dariusz Sala i Radosław Wileński; oraz diakoni z Prowincji Zwiastowania Pańskiego – Michał Górski, Marcin Kunat, Ivan Sharuk, Stanislau Skrydalevich, Kamil Szymczak i Michał Wójciak.
Abp Hoser zaznaczył, że nowi kapłani są wezwani do służenia Ludowi Bożemu, a ich decyzja to dojrzały akt woli, który ma każdego dnia przeradzać się w realizację planu Bożego, a nie własnego. „Pan kładzie w wasze usta swe Słowa, aby były to słowa pełne mocy i przebaczenia”. Arcybiskup nie krył też, że nikt nie obiecuje im łatwego życia. „Macie być w swoim wyborze radykalni. W czasach, gdy nienawiść do Kościoła katolickiego wzrasta, wy będziecie obiektem numer jeden tej nienawiści”.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1854 – W Rzymie zmarł Luigi kard. Lambruschini CRSP (ur. 1776), protektor Stowarzyszenia. Został pochowany w kościele Barnabitów S. Carlo ai Catinari w Rzymie.

1936 – W kaplicy parkowej o godz. 9:00 odprawiono nabożeństwo żałobne z okazji pierwszej rocznicy śmierci marszałka Józefa Piłsudskiego. Na nabożeństwie obecne były: szkoła i wszystkie organizacje wojskowe i świeckie z terenu Ożarowa-Ołtarzewa.

1945 – Ks. Stanisław Suwała SAC, kapelan II Batalionu Strzelców Karpackich w 2. Korpusie Polskim, odprawił w Viadagola nabożeństwo za świętej pamięci marszałka Józefa Piłsudskiego.
Ks. Suwała został kapelanem po zdobyciu Rzymu przez aliantów (4 VI 1944). Odpowiedział na apel bpa polowego Józefa Gawliny, który poszukiwał kapelanów do polskiego wojska gen. W. Andersa. W VIII 1946 został w Anglii zdemobilizowany.

1946 – Ks. Bronisław Wiater, rektor domu i dyrektor gimnazjum w Chevilly, poświęcił kamień węgielny dwupiętrowego gmachu gimnazjalnego. Budowę gmachu rozpoczęto na początku maja. Na kamieniu węgielnym umieszczono hasło Wincentego Pallottiego: „Domine da mihi animas, et cetera tolle”.

1964 – Ks. prowincjał Eugeniusz Weron zatwierdził Statut przygotowany przez Prowincjalną Komisję ds. Wikariatów SAC na placówkach diecezjalnych, regulujący sprawy pallotyńskiego duszpasterstwa parafialnego. Pierwszy pallotyn zaczął pracować na takiej placówce w 1964 w Rucianem-Nidzie.

1971 – Editions du Dialogue wydało na 25-lecie święceń biskupich Stefana kard. Wyszyńskiego (12 V 1946 na Jasnej Górze, z rąk Augusta kard. Hlonda Prymasa Polski), jego rozważania „Ojcze nasz. Rozważania” (kolejne wydanie w 1975).

1977 – W Ołtarzewie odbył się zjazd moderatorów Wyższych Seminariów Duchownych, w którym brało udział 42 uczestników, pod przewodnictwem bpa Bohdana Bejzego (+2005). Przed południem ks. dr Władysław Szewczyk wygłosił referat pt. „Czynniki ułatwiające i utrudniające interioryzację wymagań seminaryjnych” , a po południu – „Formy oddziaływania seminarium zmierzające do integracji wspólnotowej alumnów II roku” (ks. dr Stefan Moskwa). Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył bp Bejze.

1979 – Za zgodą Rady Prowincjalnej (pismo) ks. Marian Faleńczyk przeszedł do Regii Miłosierdzia Bożego.

1980 – Rozpoczęto budowę domu Zarządu Prowincjalnego w Warszawie – budowa została oddana do użytku w 1983; budowę prowadził administrator prowincjalny ks. Stanisław Orlicki, a na ostatnim etapie pomocą służył dyrektor budowy ks. Mieczysław Lis.

1980 – W Ołtarzewie odbyło się spotkanie ks. wicegenerała Alojzego Żuchowskiego i radców generalnych ze wspólnotą seminaryjną. W czasie spotkania skierowano do nich szereg pytań.

1983 – W Seminarium w dniach 12-15 maja odbyło się międzynarodowe spotkanie redaktorów czasopisma teologicznego „Communio”. Gośćmi Seminarium byli m.in. teolodzy: ks. Hans Urs von Balthasar (+1988) i ks. Karl Lehmann (+2018). Uczestnicy spotkania zwiedzili także Warszawę, Kraków i Częstochowę. Pierwszego dnia koncelebrowanej Mszy św. w języku łacińskim i polskim przewodniczył metropolita abp krakowski Franciszek kard. Macharski, który wygłosił także homilię. Kardynał następnego dnia odprawiał Mszę św. dla wspólnoty seminaryjnej. Na jedno z posiedzeń redakcji „Communio” przybył także Prymas Polski Józef kard. Glemp. Uczestnicy spotkania na zakończenie podkreślili swoje zadowolenie z miłej atmosfery i z warunków zjazdu.

1988 – W uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego Mszę św. prymicyjną w Ołtarzewie odprawili neoprezbiterzy. Przewodniczył jej ks. Marek Pasiuk.

1988 – W Ołtarzewie w dniach 11-12 maja, odbył się II seminaryjny Konkurs Piosenki Religijnej i Niebanalnej. Laureatami tegorocznego konkursu zostali:
– w grupie wykonawców indywidualnych:
= kl. Kazimierz Pytka za piosenki: „Chcę brać życie z Tobą, Boże” i „Szczęśliwy los człowieka”;
= kl. Mariusz Kosel za piosenki: „Wędrówką życie jest człowieka” i „Pieśń kronika”
= kl. Sylwester Fiećko za piosenki: „Modlitwa wędrownego grajka” i „Modlitwa wątpiących”;

– w grupie większych grup muzycznych: = kwintet kleryków kursu drugiego (Janusz Piechocki, Wiesław Chudzik, Jerzy Chłopeniuk, Jan Rykała i Dariusz Konfederak) – za utwory: „Psalm 150” i „Dłonie”;
= duet kleryków (Kazimierz Pytka i Mirosław Filipkowski) – za utwory: „Zrozum to, co powiem” i „Miłość da…”;
= sextet kleryków kursu czwartego (Zdzisław Kaczmarczyk, Zbigniew Winter, Tomasz Zaczkiewicz, Jerzy Półtorak, Benedykt Barszcz, Dariusz Śliwiński) – za piosenki „Stanie się cud” i „Życie to teatr”.

– inne wyróżnienia zdobyli:
= Nagrodę ks. prowincjała Czesława Parzyszka przyznano kl. Mariuszowi Koselowi;
= Nagrodę Księdza Prowincjała za najradośniejszą kompozycję zdobył duet: kl. Kazimierz Pytka i kl. Mirosław Filipkowski;
= Nagrodę ks. rektora Kazimierza Czulaka za kompozycję maryjną zdobył kwartet kleryków kursu pierwszego (Janusz Kieś, Krzysztof Dudzik, Piotr Banach, Wojciech Juszczuk) za piosenkę „Niepokalana”. Zespół ten zdobył także Nagrodę publiczności.
= Ponadto liczne i cenne wyróżnienia ufundowali: Salon fryzjerski WSD, Infirmeria, Księża neoprezbiterzy, organizatorzy, redakcja „Naszego Prądu” oraz Rada alumnów, która wyróżniła kl. Jana Rykałę.

2000 – W Warszawie zmarł bp Władysław Miziołek, biskup senior archidiecezji warszawskiej. Niemal 60 lat swego życia bp Miziołek spędził w kapłaństwie, z czego 31 w biskupstwie. Uroczystościom pogrzebowym w archikatedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie przewodniczył 16 maja Prymas Polski Józef kard. Glemp. Mszę św. pogrzebową wraz z nim celebrowało 28 biskupów i kilkuset księży. Śp. bpa Władysława pożegnały tłumy wiernych.
W delegacji Seminarium ołtarzewskiego uczestniczył m.in. ks. Marian Kowalczyk, rektor Seminarium. Bp Miziołek był wieloletnim przyjacielem naszego Seminarium, wielokrotnie udzielił święceń kapłańskich naszym alumnom, uczestniczył w egzaminach „ex universa” oraz był przychylny Instytutowi Teologii Apostolstwa, działającemu przy naszym Seminarium.
Po uroczystościach w katedrze kondukt udał się na warszawskie Powązki, gdzie złożono szczątki biskupa w grobowcu biskupów warszawskich.
Fotografię zob. w oddzielnym poście

2001 – Księża diakoni: Diéudonné Rwahisemo i Jean Pierre Nsabimana, z Regii Świętej Rodziny (Rwanda-Kongo), przyjęli święcenia kapłańskie.

2002 – Benjamin Bahashi i Antoine Munyaneza, księża diakoni z Regii Świętej Rodziny (Rwanda-Kongo), przyjęli święcenia kapłańskie.

2007 – W Ołtarzewie, święcenia kapłańskie z rąk bpa świdnickiego, Ignacego Deca, przyjęli diakoni z Prowincji Chrystusa Króla: Adam Izdebski, Robert Kowalewski (wystąpił), Vladimír Peklanský, Grzegorz Rawiak i Andrzej Tekieli; oraz diakoni z Prowincji Zwiastowania Pańskiego – Łukasz Dutkiewicz, Dariusz Kubka, Michał Łobaza, Patryk Michalski, Damian Nyk, Mariusz Stawski.

2008 – Ks. Tomasz Pławny objął po ks. Łukaszu Kopaniaku obowiązki administratora prowincjalnego (ustanowiony został 16 IV tr.).

2015 – Rada Generalna mianowała ks. Franciszka Gomułczaka nowym postulatorem generalnym Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, począwszy od 20 VI tr. Dotychczasowy postulator generalny, ks. Jan Korycki ukończył w VI 2015 osiemdziesiąt lat życia i osiągnął limit wieku określony przez KPK do wykonywania swoich aktualnych zadań. Pozostał nadal w Rzymie, poświęcając się procesom kanonizacyjnym i beatyfikacyjnym, które były w toku oraz wprowadzając swojego następcę w obowiązki.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny