Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 21 września

2017 – W Poznaniu zmarł ks. Stefan Dusza, dyrektor Pallottinum w latach 1970 – 2008.

Urodził się 7 X 1936 w miejscowości Giebło (powiat Olkusz). Do pallotynów wstąpił w 1952 (w latach 1950-52 uczył się w Collegium Marianum w Wadowicach na Kopcu). Pierwszą profesję złożył 8 IX 1954 na Kopcu, a wieczną cztery lata później w Ołtarzewie – na ręce ks. Wojciecha Turowskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 4 VI 1961 w Ołtarzewie z rąk Zygmunta Choromańskiego bpa pomocniczego archidiecezji warszawskiej.

Pracował w Częstochowie (1962-63), Wałbrzychu (1963-64), Lublinie (studia teologii pastoralnej na KUL 1964-67), Poznaniu (od 1967). 1 VII 1970 został mianowany dyrektorem Wydawnictwa Pallottinum. Funkcję tę pełnił do 31 VIII 2008. Następnie przez rok był na urlopie sabatycznym, a po tym czasie był do dyspozycji rektora domu.

W latach 1983-2011 ks. Stefan Dusza był konsultorem Komisji Nauki Wiary (Sekcja Nauk Biblijnych) Konferencji Episkopatu Polski i konsultantem ds. mass-mediów Episkopatu Polski (1996).

W strukturach Stowarzyszenia pełnił szereg odpowiedzialnych funkcji w różnych komisjach (Komisja ds. Podziału Prowincji, Komisja Wydawnicza przy Zarządzie Prowincjalnym) i grupach roboczych (Rada Wydawnicza, Rada Ekonomiczna).

W 2009 uchwałą Rady Miasta Poznania otrzymał tytuł „Zasłużony dla Miasta Poznania”.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1816 – Kl. Wincenty Pallotti przyjął w Archibazylice Laterańskiej subdiakonat „ad titulum patrimonii” z rąk kard. Julio Marii della Somaglii, wikariusza generalnego diecezji rzymskiej.

1818 – Ks. Wincenty Pallotti przebywał w Montecompatri do początku października.

1922 – Ks. Wojciech Turowski został ogłoszony rektorem wadowickiego domu. Tego dnia odbyły się na Kopcu obłóczyny kleryków (m.in.: Kazimierz Buchwald, Władysław Czubek, Aleksy Duda) i braci (m.in.: Władysław Gorczyca, Stanisław Góraj, Stanisław Rżysko, Józef Zawidzki). Ceremonii obłóczyn przewodniczył ks. Alojzy Majewski.

1923 – W Wadowicach na Kopcu odbyły się o godz. 10.30 obłóczyny postulantów na kleryków (Jan Maćkowski, Władysław Siwek, Józef Zawidzki, Władysław Kwarciany, Józef Madej, Stanisław Malinowski, Bernard Rygielski) oraz postulantów na braci (m.in.: Leon Derda, Telesfor Domański, Stanisław Gołębiowski, Błażej Niedziela; Wojciech Grobel, postulant na brata, sutannę Stowarzyszenia otrzymał 27 września). Mszę św. odprawił ks. rektor Wojciech Turowski, zaś „oficjantem był” ks. superior Alojzy Majewski.

1924 – Ks. rektor Wojciech Turowski został mianowany mistrzem nowicjatu na Kopcu; jego socjuszem został ks. Stanisław Słaboszewski. Dotychczasowym mistrzem nowicjatu był ks. superior Alojzy Majewski.

1926 – Decyzją Rady Generalnej polski dystrykt Stowarzyszenia został podniesiony do rangi regii. Urząd superiora sprawował do V 1932 ks. Wojciech Turowski  (w tym czasie jako przełożony regii brał udział w VI Kapitule Generalnej w 1931).

1935 – Księża: Norbert Pellowski, Franciszek Bobrowski i Augustyn Rolbiecki wyjechali do Borzęcina na przywitanie bpa Stanisława Galla i do słuchania spowiedzi (wizytacja trwała do 22 września). W następnym dniu wyjechali tam ks. senior Alojzy Majewski i ks. Augustyn Rolbiecki.

1937 – Do Ołtarzewa przybył ks. proboszcz Franciszek Dyżewski ze swoim wikariuszem Tadeuszem Stefankiewiczem, by ustalić zakres pomocy pallotyńskiej w parafii w Żbikowie: szkoła (ks. Jan Nełkowski – rozpoczął pracę 22 września, ks. Józef Jankowski), spowiedź w soboty i procesja w październiku.

1945 – Rok akademicki na Kopcu rozpoczęło pięciu kleryków ze studium teologicznego.

1949 – Na wieść o tym, że pallotyni w Gdańsku, opuszczający kościół Chrystusa Króla, zamierzają zabrać z tego kościoła organy pneumatyczne, które tutaj przenieśli w 1939 z Wrzeszcza, odbyło się zebranie parafialne. Jeszcze wcześniej, w „Dzienniku Bałtyckim”, pod 16 września, ukazał się artykuł, podpisany przez niektórych działaczy dawnej Polonii Gdańskiej, skierowany przeciw pallotynom.

W kronice pallotynów gdańskich tak opisano to wydarzenie: „W sprawie organów odbyło się zebranie, zorganizowane przez członków dawnej Polonii Gdańskiej: Ł[ukasza] Kaźmierczaka, W[ojciecha] Jedwabskiego, B[ernarda] Milewskiego, [Franciszka] Sędzickiego, [Tadeusza] Tylewskiego. […] Organizatorzy twierdzili, że organy te były ufundowane dla kościoła Chrystusa Króla przez Polonię Gdańską. Jakże to było możliwe, gdy w tym czasie budowały się dwa kościoły. Czyż Polonia budując dwa własne kościoły mogła subweniować organy „niemieckich” księży? Kościół Chrystusa Króla do 1939 nie posiadał organów. Wyjaśnienia ks. rektora Franciszka Bogdana, który udał się na to zebranie, nie zostały przez wymienionych organizatorów przyjęte”.

Faktycznie, organy te były za wielkie na ten kościół i tylko ich część została zamontowana. Władze Stowarzyszenia zamierzały przeznaczyć te organy do dużego kościoła seminaryjnego w Ołtarzewie, natomiast do kościoła Chrystusa Króla pallotyni chcieli wstawić odpowiednie organy dla tej świątyni. Ostatecznie, pallotyni nie mogli zabrać swojej własności.

1950 – Ks. Augustyn Zaraza, współzałożyciel Pobożnego Stowarzyszenia Misyjnego na ziemiach polskich, obchodził jubileusz 50.lecia profesji pallotyńskiej.

1954 – Do Ołtarzewa przybył br. Franciszek Pawlikowski. Zasadniczo pełnił tu funkcje furtiana, zakrystiana, ale najdłużej pracował w administracji. Ostatnie 11 lat apostołował cierpieniem, był bowiem dotknięty paraliżem (od 1972), w wyniku czego został pozbawiony zdolności chodzenia i posługiwania się rękami; widział tylko na jedno oko. Opiekowali się nim klerycy, szczególnie infirmerzy; alumni nazywali go czule „dziadek”. Zmarł w Ołtarzewie w 1982.

1958 – Kl. Stanisław Idziak złożył w Osny wieczną profesję na ręce ks. superiora Stefana Treuchela.

1959 – W kaplicy gimnazjalnej w Osny została odprawiona msza żałobna za zmarłego ks. Juliana Zegara, duszpasterza polonijnego we Francji, profesora Collège St. Stanislas. Mszę celebrował ekonom domu ks. Jan Wroński, w asyście księży Tadeusza Tomasińskiego i Kazimierza Domagalskiego, kolegów szkolnych zmarłego. Ks. superior Stefan Treuchel wygłosił kazanie pogrzebowe i odprawił egzekwie; „Wszystko odbywało się w wielkim skupieniu, nawet rozrzewnieniu. Podczas przemówienia ks. superiora ludzie płakali, a sam mówca nie mógł dalej mówić”. Zmarłemu towarzyszyło 25 księży, m.in. ks. szambelan papieski Augustyn Gałęzowski, ks. wicerektor Wiktor Grzesiek, ks. proboszcz francuski z Osny oraz kapelan szpitala z Pontoise. Obecni byli bracia pallotyńscy oraz przyjaciele, zwłaszcza z Troyes, skąd przyjechała specjalna delegacja polskich towarzystw. Ksiądz Julian został pochowany na cmentarzu miejskim w Osny, a później, po założeniu cmentarza w obrębie murów posesji pallotyńskiej (jesień 1961), przeniesiono tam szczątki ks. Juliana oraz ks. Bernarda Pawłowskiego i br. Franciszka Zbrojnego.

1976 – Ołtarzew odwiedził superior Regii Świętego Ducha (Austria), ks. Ernst Paul Rummel SAC, w towarzystwie ks. prowincjała Józefa Dąbrowskiego.

1977 – W Kigali-Gikondo rozpoczęło oficjalną działalność Centrum Socjalno-Medyczne, którym kierował ks. Henryk Hoser. Było ono częścią Pallotyńskiego Centrum, a jego budowę zaczęto jeszcze tego roku.

1978 – Ks. Janusz Stanisław Pasierb (†1993), podczas swego pobytu w Paryżu, zadedykował ks. Józefowi Sadzikowi wiersz „W Paryżu” (w: „Zdejmowanie pieczęci”, Warszawa 1982, Pelplin 2006, s. 35).

1978 – Seminarium odwiedził ks. Jerzy Maj SAC ze Stanów Zjednoczonych.

1979 – W Centre du Dialogue ks. Janusz Stanisław Pasierb miał wieczór poświęcony „Twórczości poetyckiej Wojtyły”. Spotkanie poprowadził ks. Florian Kniotek SAC.

1979 – Ks. Lucjan Balter wziął udział w dwudniowym sympozjum liturgicznym w Częstochowie.

1991 – W Warszawie, w kościele parafialnym pw. św. Wincentego Pallottiego, 26 alumnów Stowarzyszenia złożyło konsekrację wieczną na ręce ks. prowincjała Czesława Parzyszka. Byli to: Paweł Biskup, Jarosław Buchholz, Jerzy Chłopeniuk, Wiesław Chudzik, Jarosław Dąbrowski, Piotr Jabłuszewski, Andrzej Jakacki, Jacek Jakubczyk (+1994), Andrzej Klein, Jacek Koc, Paweł Kowalczyk, Andrzej Marzec, Tomasz Mioduszewski, Tadeusz Nowek, Marek Ostapiszyn, Sławomir Pawłowski, Janusz Piechocki, Andrzej Piętka, Grzegorz Rydzewski, Jan Rykała, Krzysztof Syrek (+2015), Dariusz Szyra, Marcin Walicki, Janusz Wilczyński, Dariusz Woźniak, Ryszard Wróbel.

2003 – Prowincja Zwiastowania Pańskiego przejęła parafię św. Antoniego w Tołoczynie na Białorusi.

2003 – Wieczną profesję złożyli bracia: Piotr Chrzanowski w Lublinie i Marcin Rurkowski w Otwocku – obaj na ręce ks. prowincjała Czesława Parzyszka.

2003 – W Rybniku-Niewiadomiu br. Mirosław Myszka złożył wieczną konsekrację na na ręce ks. prowincjała Tomasza Skibińskiego.

2004 – Rozpoczęło się XIX Zebranie Generalne w Rzymie. Sekretarzem generalnym wybrano ks. Janusza Łuczaka z Prowincji Zwiastowania Pańskiego. Zebranie trwało do 21 X.

2004 – Br. Jan Grabowski przyjechał do Francji, do pracy w Regii Miłosierdzia Bożego. We Francji przebywał do 30 V 2005.

2005 – W Poznaniu zmarł ks. Szczepan Barcikowski (ur. 1930 w Chrzczanach, w parafii Sochaczew, w archidiecezji warszawskiej), ekonom prowincjalny 1962-64, mistrz nowicjatu braci 1981-82. Pełnił też funkcję ojca duchownego i spowiednika nowicjuszy w Ząbkowicach Śląskich, kapelana sióstr, rekolekcjonisty oraz duszpasterza i gorliwego spowiednika. Swoją chorobą i cierpieniem, znoszonym cierpliwie przez lata, ubogacał Stowarzyszenie, Ojczyznę i Kościół, stąd w swoim testamencie napisał: „Bóg powołał mnie bardziej do cierpienia aniżeli do pracy w pełnym zdrowiu”.

Był cenionym ojcem duchownym, spowiednikiem i przyjacielem, tak duchownych, jak i ludzi świeckich. Doskonale znał najstarsze reguły zakonne i wiedzą tą ubogacał nowicjuszy i swoich przyjaciół. Wiele osób zakonnych i kapłanów zawdzięcza swoją drogę powołania dzięki świadectwu jego życia.

2012 – W dniach 21-23 IX, w Konstancinie-Jeziornie i Ołtarzewie, obradował II Kongres Krajowy ZAK pod hasłem „Zjednoczenie Domem wiary”. Wśród zaproszonych gości był przełożony generalny Stowarzyszenia, ks. Jacob Nampudakam, asystent kościelny ZAK.

2013 – Odbyła się I Diecezjalna Pielgrzymka Mężczyzn do Sanktuarium Pierwszych Męczenników Polski w Międzyrzeczu.

2013 – W kościele SS. Salvatore in Onda w Rzymie ks. Jan Korycki, postulator generalny, obchodził 60-lecie swojej konsekracji. Razem z nim swój jubileusz obchodził też ks. Josef Schwind SAC z Brazylii, który oddawał się pracy pastoralnej przy tym kościele. W uroczystości uczestniczyli: kard. João Braz de Aviz, prefekt Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego oraz abp Henryk Hoser, ordynariusz diecezji warszawsko-praskiej.

2019 – O godz. 18.00, w wigilię czwartej rocznicy śmierci śp. ks. Feliksa Folejewskiego SAC, w naszym kościele przy ul. Skaryszewskiej 12 w Warszawie, została odprawiona za niego Msza św. Przewodniczył jej ks. prowincjał Zenon Hanas SAC. Homilię wygłosił ks. prof. Czesław Parzyszek SAC, ojciec duchowny Stowarzyszenia Apostolskiego Rodzina Rodzin oraz Ruchu Rodzina Rodzin. Eucharystię koncelebrowali kapłani, współbracia domu warszawskiego. We Mszy św. wzięli udział członkowie Ruchu Rodzina Rodzin, Instytutu Prymasowskiego, przedstawiciele Rodziny ks. Feliksa, siostry zakonne oraz nasi parafianie.

Ksiądz Kaznodzieja w swoim słowie przytoczył słowa homilii, którą w 2009 wygłosił ks. F. Folejewski: „Dziękuję, przepraszam, proszę”.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny