Spotkanie Jubilatów w Częstochowie
W dniach 28 i 29 września 2020 r, w Częstochowie, odbyło się spotkanie kursowe ośmiu księży pallotynów, którzy otrzymali święcenia kapłańskie 14 czerwca 1970 roku; było nas 14. Przez 35 lat trzymaliśmy się w komplecie; nikt nie odszedł i nikt nie umarł, ale przez następne 15 lat zmarło pięciu naszych kursowych współbraci. Zostało nas dziewięciu: ks. Stefan Kajfasz, ks. Henryk Kazaniecki, ks. Tadeusz Łojas, ks. Piotr Marek, ks. Stefan Potoniec, ks. Stanisław Rudziński, ks. Zbigniew Stanek, ks. Karol Świostek i ks. Marian Wietrzyński.
Świętowanie jubileuszu mieliśmy zamiar rozpocząć w Ołtarzewie, 14 czerwca br, dokładnie w 50 rocznicę naszych święceń, ale epidemia koronawirusa zablokowała nasze plany. Modyfikacja tych planów możliwa była dopiero po przylocie z Brazylii ks. Stefana Kajfasza, który miał bilet lotniczy na 13 maja, ale loty były odwołane. Przyleciał do Polski dopiero w sierpniu i wtedy zaczęliśmy szukać terminu, który pasowałby wszystkim. Nie było to łatwe, bo jubilaci mają różne zajęcia duszpasterskie. Świętowanie Jubileuszu ograniczyliśmy tylko do Częstochowy. Rozpoczęliśmy 28 września od spotkania w naszym domu pallotyńskim na Dolinie Miłosierdzia, gdzie spotkaliśmy się z braterską i bezinteresowną gościnnością ks. Rektora i wspólnoty . Po kolacji i kursowej rekreacji udaliśmy się na Apel Jasnogórski, aby zameldować naszej Matce i Królowej, że jesteśmy, że pamiętamy naszą pierwszą Mszę św. po święceniach, którą odprawiliśmy na Jasnej Górze 15 czerwca 1970 roku, że czuwamy i trwamy, że dziękujemy Jej za matczyne czuwanie nad nami przez ponad 50 lat kapłańskiej posługi w Polsce i krajach misyjnych.
Rano 29 września odprawiliśmy Mszę św. w intencji pięciu zmarłych współbraci kursowych: śp. Ks. Kazimierza Czulaka w pierwszą rocznicę jego śmierci oraz śp. Ks. Tadeusza Korbeckiego, śp. ks. Juliana Warzechę, śp. ks. Mirosława Drozdka i śp. ks. Józefa Wólczyńskiego. Po śniadaniu i przyjacielskim spotkaniu przy kawie udaliśmy się na Jasną Górę, aby o godz. 11,00 sprawować Mszę św. przy cudownym obrazie Matki Bożej i składać Bogu eucharystyczne dziękczynienie za dar sakramentalnego kapłaństwa, za wszystkich życzliwych ludzi spotkanych na drogach kapłańskiej posługi.
Po powrocie na Dolinę Miłosierdzia nawiedziliśmy nową świątynię i podziwialiśmy mozajkową polichromię kościoła. Podczas obiadu powiedział ktoś; szkoda, że nasze spotkanie już kończy się. Wróciliśmy do naszych wspólnot domowych, aby dalej realizować nasze kapłańskie powołanie. Zawierzamy je Miłosierdziu Bożemu słowami: Jezu ufamy Tobie, bo Ty nas kochasz. Naszą Patronkę Królowę Apostołów, Matkę Miłosierdzia, prosimy o opiekę i dalsze wspieranie naszej kapłańskiej posługi w duchu charyzmatu św. Wincentego Pallottiego.
ks. Stanisław Rudziński SAC
