Prowincja Chrystusa Króla

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 1 stycznia

=== Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi – Zakończenie Oktawy Narodzenia Pańskiego (25 XII – 1 I) – Światowy Dzień Pokoju (ustanowiony przez pap. Pawła VI listem z 8 XII 1967)

„W Maryi mamy najdoskonalszy po Jezusie wzór prawdziwego katolickiego apostolstwa i doskonałej miłości. Ona tyle współpracowała dla powiększenia chwały Bożej i zbawienia dusz, że w zasługach przewyższa Apostołów. Dlatego Kościół słusznie pozdrawia Ją słowami: Królowo Apostołów” (św. Wincenty Pallotti).

=== 1991 – Prowincja Chrystusa Króla przy współpracy Regii Świętej Rodziny podjęła na prośbę Ojca Świętego pracę misyjną w Yamoussoukro na Wybrzeżu Kości Słoniowej. Do Yamoussoukro przyjechali misjonarze z Rwandy: ks. Andrzej Maciejewski i ks. dr Aleksander Pietrzyk. Skład wspólnoty został ustalony na początku XII 1990.

Na uroczystej Mszy świętej w Bazylice Matki Bożej Pokoju w Yamoussoukro, inaugurującej posługiwanie polskich pallotynów, byli obecni: abp Janusz Bolonek, nuncjusz w Abidżanie, ks. Luciano Suriani, sekretarz nuncjatury, ks. Czesław Parzyszek, prowincjał, ks. Stanisław Kuraciński, sekretarz ds. misji, a także proboszcz z Yamoussoukro, siostry zakonne z tego miasta, siostry z nuncjatury oraz wierni z parafii pw. św. Augustyna – w tym czasie jedynej parafii w Yamoussoukro. 25 VIII tr. ks. Andrzej Maciejewski i ks. Aleksander Pietrzyk przeszli z Regii Świętej Rodziny do Prowincji Chrystusa Króla (deklaracje przejścia do prowincji polskiej złożyli 27 II).

****************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1911 – Data formalnego założenia Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego w Polsce. Od tego dnia w specjalnie do tego założonych księgach domu kopieckiego, wpisywano nowych członków Zjednoczenia.
Już w XII 1910 ks. Alojzy Majewski wydrukował dla współpracowników książeczkę z warunkami przyjęcia, z obowiązkami i przywilejami oraz specjalną kartą przyjęcia – dyplomem. Pod oddzielnym tytułem zamieścił w „Królowej Apostołów” artykuł pt. „Przyjęcie członków trzeciej klasy do naszego Zgromadzenia”, w którym ogłosił, że każdy zelator otrzyma ją korespondencyjnie w styczniu 1911 wraz z kartą przyjęcia.

1924* – Wieczorem na Kopcu wystawiono III. część „Dziadów” Adama Mickiewicza. Przedstawienie poprzedził występ orkiestry muzycznej. Rolę Konrada odgrywał kleryk nowicjusz Józef Zawidzki. Przedstawienie obejrzeli m.in.: ks. prałat Zając, ks. Prochownik z Wadowic, ks. Proboszcz z Kleczy Dolnej, Księża Salezjanie i czterech wikariuszy diecezjalnych.

1926* – W kaplicy na Kopcu, podczas Mszy św. został przyjęty do I Komunii Świętej pewien chłopiec.
Wieczorem odbyły się występy artystyczne, m.in.: „Przedstawił się też Zakładowi Nowy Rok (w osobie młodszego humanisty) i wygłosił wiersz, zawierający zachęcenie do pracy” (z kroniki).

1932** – Uczniowie Collegium Marianum i klerycy kopieccy wystawili dla publiczności sztukę pt. „Wenancjusz”. Sprzedano 150 biletów. „Nie wpuszczono więcej, by aula się nie zerwała. Większa część

[publiczności]

poszła do domu” (z kroniki Kopca).

1938 – Ks. Franciszek Cegiełka z ks. Czesławem Wędziochem założyli pallotyński dom w Amiens. Wtedy też ks. Cegiełka mianował ks. Wędziocha duszpasterzem polskim w Amiens. Członkami wspólnoty byli: ks. Cz. Wędzioch, ks. Franciszek Bobrowski, br. Ignacy Wszołek, br. Jan Harańczyk, kl. Antoni Czapla, kl. Józef Kuczak i kl. Alojzy Misiak.
Nabyty dwuskrzydłowy, piętrowy budynek położony był w centrum miasta, przy ul. Martin-Bleu-Dieu 36. Na parterze była klasa szkolna, biuro parafialne, salon i salka ze sceną teatralną. Kaplica mieściła się na piętrze. Dom ten przetrwał do V 1940, kiedy został zniszczony i spalony od wybuchu bomb w czasie inwazji niemieckiej.
Dom, należący do „Opieki Polskiej nad Rodakami na Emigracji”, sprzedał ks. Wędziochowi wyjeżdżający z Amiens ks. Filip Dachowski (†1962), dotychczasowy kapelan Opieki (wyposażenie, należące do kolonii polskiej i sióstr Louvencourt, zostało oddane pallotynom do użytku). Do domu należała kaplica o wymiarach 22 x 5,5 m, szkoła polska, sala do zebrań i życia kulturalnego. Ks. Czesław prowadził tam biuro parafialne, przedszkole dla dzieci, otaczał opieką chorych i starszych, głosił w okolicy rekolekcje i misje ludowe; w domu pallotyńskim prowadził rekolekcje zamknięte. Ponadto miał nominację od ks. Cegiełki na opiekuna i radcę polskich sióstr w zgromadzeniach francuskich i polskich we Francji, jak również duszpasterza Polaków w więzieniach w Paryżu i okolicy.
Przy misji pallotyńskiej w Amiens istniały różne organizacje religijno-narodowe: Związek Polaków, stowarzyszenie Dzieci Maryi, Straż Honorowa (wynagradzała Sercu Jezusowemu za grzechy popełnione przez emigrantów), Dzieciątko Jezus, Związek Harcerstwa Polskiego za Granicą, zespół pieśni i tańca „Wesoły Kujawiak”. Wszystkie one podtrzymywały ducha religijnego i narodowego wśród Polaków, aktywnie uczestnicząc w uświetnianiu uroczystości religijnych i patriotycznych.

1947* – Bp chełmiński Kazimierz Kowalski erygował parafię pw. Opieki św. Józefa w Chełmnie.

1957* – Nastąpiła eksportacja zwłok ks. Augustyna Zarazy, z kaplicy w Kleczy Dolnej, stojącej na miejscu starego kościoła, do kościoła na Kopcu. 2 stycznia odprawiono na Kopcu Mszę św. pogrzebową.

1971* – Nastąpiło oficjalne przejęcie przez pallotynów parafii św. Stanisława Kostki w Ożarowie Mazowieckim. Wprowadzenia w objęcie parafii przez ks. proboszcza Stanisława Jojczyka dokonał ks. dziekan Józef Jamiński z Ursusa. Ze strony Stowarzyszenia w uroczystości wziął udział ks. radca prowincjalny Henryk Kietliński, ks. Roman Dzwonkowski, rektor Seminarium i grupa alumnów.
Z propozycją przejęcia parafii przez pallotynów wyszedł w 1970 Stefan kard. Wyszyński. Już w pierwszej rozmowie z ks. prowincjałem Stanisławem Martuszewskim, wspomniał o budowie w Ożarowie „kościoła z prawdziwego zdarzenia”, wyrażając nadzieję, że być może pallotynom władze państwowe wydadzą szybciej zezwolenie. Pozwolenie takie otrzymano w 1974.
*– Ks. Bronisław Bozowski wygłosił wieczorem w Ołtarzewie konferencję ascetyczną, rozpoczynającą Dzień skupienia.

1972* – Nowy Rok ołtarzewska wspólnota rozpoczęła Mszą św. („modo privato”) w kaplicy Świętego Krzyża. Zebrani tam bracia, alumni i siostry prosili Bożą Rodzicielkę o błogosławieństwo na cały rok.

1973* – W Ołtarzewie, w tym roku Mszę o północy odprawiono już w kościele parafialno-seminaryjnym.

1975* – Ks. ekonom Stanisław Orlicki zorganizował we wspólnocie seminaryjnej w Ołtarzewie świąteczną loterię. Brali w niej udział księża, bracia i alumni. „Wśród radości i wielkiego napięcia śledzono z wielkim skupieniem czytane cyfry”. Nagrody były rzeczowe i praktyczne.

1976* – Stefan kard. Wyszyński erygował parafię św. Wincentego Pallottiego w Warszawie, z części parafii Bożego Ciała w Warszawie-Kamionku oraz św. Michała Arch. i św. Floriana w Warszawie-Pradze. Pierwszym proboszczem był ks. Feliks Folejewski (od 1 września 1976 do 19 października 1978).

1977* – W Ołtarzewie, ze względu na nie ukończone prace kamieniarzy w kościele, Pasterka odbyła się poza prezbiterium.

1979* – Dzień klęski żywiołowej w Polsce. Tak przynajmniej „określało się w prasie, radiu i telewizji. Przyczyną tej klęski był nagły atak zimy i brak przygotowania zapasów opałowych w Polsce… sroga zima zaskakuje cały kraj i wyrządza ogromne straty materialne i gospodarcze” (z kroniki seminaryjnej).

1981* – Kurs drugi alumnów wraz z ks. prefektem Piotrem Markiem, uczestniczył w całonocnym czuwaniu na Jasnej Górze, w intencji Ojczyzny, z 31 grudnia na 1 stycznia.

1991 – Powstała Delegatura Matki Boskiej Fatimskiej na Ukrainie.

1991* – O północy w Ołtarzewie odprawiono Mszę św. dla domowników, z udziałem sióstr i świeckich współpracowników. Mszę poprzedziło półgodzinne nabożeństwo przy wystawionym Najświętszym Sakramencie. Po Mszy św. wszyscy spotkali się z ks. Wicerektorem w kleryckiej Sali spotkań.

1999/2000* – W dniach od 28 grudnia 1999 do 1 stycznia 2000 odbywało się w Warszawie XXII Europejskie Spotkanie Młodych. Papież Jan Paweł II skierował na ręce przeora wspólnoty w Taizé, br. Rogera Schutza przesłanie, w którym wezwał młodych, by w swoim życiu otwierali się coraz bardziej na Boga i na potrzeby człowieka. W spotkaniu wzięło udział ok. 70 tys. dziewcząt i chłopców z wielu krajów Europy.
Alumni Ołtarzewa uczestniczyli w spotkaniach i konferencjach. W tutejszej parafii gościło ok. 80 osób z różnych stron Europy, a klerycy aktywnie uczestniczyli w animowaniu spotkań i w modlitwie porannej, która odbywała się w kościele seminaryjnym.

2004* – Ma koniec Starego Roku Wspólnota seminaryjna uczestniczyła w nabożeństwie i adoracji Chrystusa przy żłóbku. O północy wszyscy zebrali się w refektarzu i po noworocznych życzeniach ks. rektora Mariana Kowalczyka, pozostali na miejscu, śpiewając kolędy w towarzystwie gitary i akordeonu.

2017 – Dotychczasowa latynoska delegatura św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Kolumbii i Wenezueli została przekształcona w dwie jednostki administracyjne. Patronką delegatury w Kolumbii została św. Faustyna Kowalska, a Wenezuela pozostała przy św. Teresie od Dzieciątka Jezus.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny