10 maja 2020
PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY
Kalendarium Pallotyńskie na 10 maja
1986 – W Ołtarzewie, święcenia kapłańskie z rąk Józefa kard. Glempa, przyjęli diakoni: Edward Grudziński, Sławomir Karpiński (wystąpił), Marian Kowalczyk, Jan Latoń (+2020), Piotr Machnacki, Andrzej Majchrzak, Stanisław Mostek, Józef Nowak, Józef Olech (wystąpił), Tadeusz Pawłowski, Wojciech Pietrzak, Grzegorz Rakoczy, Zbigniew Rembisz, Waldemar Seremak, Marek Strzelecki (+2006), Jerzy Suchecki, Kazimierz Szczepanik, Edward Szram, Józef Targosz, Stanisław Tylus, Krzysztof Wojda i Michał Woś (wystąpił).
2011 – Wyżej wymienieni kapłani świętowali w Ołtarzewie 25. rocznicę tego wydarzenia. Mszy św. Jubileuszowej przewodniczył ówczesny szafarz święceń Józef kard. Glemp, Prymas Senior. W homilii, ks. Czesław Parzyszek, idąc za pap. Janem Pawłem II, podał priorytety duszpasterskie, jako zadanie na nowe 25.lecie: „na nowo zaczynać od Chrystusa, prowadzić do ponownego odkrycia blasku świętości, uczyć sztuki modlitwy, głębokiego przeżywania Eucharystii, zachęcać do praktyki sakramentu pojednania, być świadkiem miłości, czynić Kościół domem i szkołą komunii, szanować różnorodność powołań, wzywać do miłosierdzia”.
Na koniec Mszy ks. prowincjał Lesław Gwarek wyjaśnił etymologię słowa jubileusz, dziękował Bogu za powołanie Jubilatów i życzył im, aby czas jubileuszu umocnił zaufanie Bogu, przywołując błogosławieństwo: „Niech was Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad wami, niech was obdarzy swą łaskę. Niech zwróci ku wam oblicze swoje i niech was obdarzy pokojem”.
2016 – Ci sami kapłani świętowali w Ołtarzewie 30. rocznicę tego wydarzenia. Na Eucharystii zgromadziło się 14. jubilatów. Powitał ich ks. Waldemar Pawlik, rektor Seminarium. Koncelebrze przewodniczył i homilię wygłosił ks. Stanisław Tylus.
2018 – Wspomniani wyżej kapłani przeżywali swój jubileusz 32. rocznicy kapłaństwa w Sanktuarium w Gietrzwałdzie, w miejscu objawień Matki Bożej z 1877 roku.
2019 – W Ząbkowicach Śląskich przeżywaliśmy 33. rocznicę święceń kapłańskich i 40.lecie rozpoczęcia nowicjatu. Połączyliśmy te wydarzenia rekolekcjami (7 – 10 maja), które poprowadził ks. prof. Czesław Parzyszek, mistrz tamtego nowicjatu.
*******************************************************
Inne wydarzenia tego dnia:
1945 – Subdiakoni: Józef Lisiak, Edmund Boniewicz i Piotr Granatowicz otrzymali diakonat z rąk bpa Stanisława Rosponda, sufragana krakowskiego.
1947 – Ks. prowincjał Jan Maćkowski wyjechał z Warszawy do Rzymu, przez Częstochowę, gdzie następnego dnia u stóp Jasnogórskiej Pani prosił o błogosławieństwo na podróż do Wiecznego Miasta i na prace Kapituły Generalnej. 11 maja wraz z ks. Stanisławem Czaplą udał się pociągiem do Rzymu.
1953 – Położono kamień węgielny pod nowy dom-plebanię w Radomiu przy ul. Wiejskiej 2 (wcześniej był to dom przy ul. Młodzianowskiej 116); dom poświęcono 24 IX 1954, a kanoniczne zatwierdzenie domu nastąpiło 11 IV 1958.
1957 – Do Osny, do budowy budynku drukarni, przyjechało 10. murarzy i pomocników włoskich z Kalabrii.
1959 – Macierzysty dom Pallotynów w Polsce, Collegium Marianum na Kopcu obchodziło uroczyście jubileusz swego 50-lecia. Bp Karol Wojtyła, sufragan krakowski, przewodniczył Mszy św. w kaplicy Collegium, a kazanie wygłosił ks. Stanisław Martuszewski.
Przed południem kazania w kaplicy kopieckiej głosił ks. Stanisław Uramowski.
1975 – W Poznaniu zmarł ks. Wiktor Bartkowiak (ur. 1911 w Racocie, w parafii Gryżyna, w archidiecezji poznańskiej), kapelan Batalionów Chłopskich na Podlasiu, ps. Sokół, kapelan zgrupowania „Kryska” AK (rejon VI Obwodu Praga), ps. Wiktor, kapelan obozu przejściowego na ul. Skaryszewskiej w Warszawie i w Pruszkowie, profesor i dyrektor Collegium Marianum, profesor seminarium w Ołtarzewie, sekretarz Ośrodka Studiów Pallotyńskich, mistrz nowicjatu, rekolekcjonista.
Był nadzwyczaj zdolnym i bardzo pracowitym kapłanem. Swoje wykłady z biologii na Kopcu prowadził z pasją i znajomością przedmiotu, będąc równocześnie bardzo wymagającym w stosunku do młodzieży. Miał ambicje uczynienia z Collegium Marianum szkoły o najwyższym poziomie w całym krakowskim kuratorium. Zabiegał równocześnie o patriotyczne i religijne wychowanie młodzieży. Jako kapłan starał się, aby nie było rozdźwięku pomiędzy tym, co głosił, a jego osobistym życiem, czego też wymagał od innych. Pod koniec życia naznaczony stygmatem cierpienia, świadomie mawiał, że swoje cierpienia łączy z cierpieniami Chrystusa.
1977 – W Częstochowie zmarł ks. Stanisław Wierzbica (ur. 1902 w Bottropie k. Recklinghausen (Westfalia), w diecezji monastyrskiej), profesor, rektor i budowniczy seminarium w Ołtarzewie, radca prowincjalny, kapelan VII Rejonu AK „Jaworzyn”, ekonom prowincjalny, popularyzator kultu miłosierdzia Bożego.
„Był przede wszystkim kapłanem na wzór Jezusa Chrystusa. Wszystkie swoje siły i energie złożył na ołtarzu służby człowiekowi i Stowarzyszeniu. Swój entuzjazm, optymizm czerpał z więzi z Jezusem Chrystusem oraz z Królową Apostołów. Owocem jego pracy jest m.in. nasz gmach seminaryjny. W ostatnich 30 latach poświęcił się czci miłosierdzia Bożego oraz szerzeniu kultu miłosierdzia Bożego w Polsce i w świecie. […] śmierć ks. Wierzbicy jest dla nas znakiem, który powinniśmy odczytać w kontekście naszych zadań, prac i trudności” (z homilii pogrzebowej wygłoszonej przez ks. Lucjana Baltera).
1991 – Do wspólnoty w Yamoussoukro dołączył ks. Antoni Myjak z Rwandy.
1992 – Ks. Czesław Parzyszek w swoim sprawozdaniu na Zebranie Prowincjalne (18-23 V 1992), napisał, że polska Prowincja Chrystusa Króla miała 633 członków. Ponadto 4 księży przeszło do Regii Miłosierdzia Bożego, 6 księży i jeden brat do regii rwandyjsko-zairskiej, a bp pomocniczy siedlecki Alojzy Orszulik został 25 III 1992 pierwszym ordynariuszem nowo powstałej diecezji łowickiej.
W powyższym sprawozdaniu, pisząc o zadaniach stojących przed polską prowincją, zaznaczył: „Swoistym wyzwaniem nadchodzącego czasu o wymiarze zgoła historycznym jest podział Prowincji Chrystusa Króla. Gros energii, pracy i wysiłku wielu ludzi będzie poświęcone sprawom podziałowym. Zasadniczym problemem dla całej prowincji, będzie zadanie: tak się podzielić, by się „nie podzielić”. Owszem – podzielić w wymiarze prawno-strukturalnym, jednak nie podzielić w wymiarze jedności pallotyńskiego charyzmatu, wspólnych korzeni i wspólnej spuścizny historii i tradycji”. Powyższa wypowiedź jest echem przyszłych wydarzeń przekształcenia prowincji, które oficjalnie rozpoczęły się już 8 IX 1992.
1997 – W Ołtarzewie, święcenia kapłańskie z rąk Henryka kard. Gulbinowicza, metropolity wrocławskiego, przyjęli diakoni z Prowincji Chrystusa Króla: Ryszard Andrzejczyk, Artur Cierlicki, Janusz Gawrych (wystąpił), Piotr Kalinowski, Piotr Kubicki, Wojciech Kubrak, Włodzimierz Osica, Zdzisław Prusaczyk, Janusz Rogiński, Paweł Szczupak i Robert Turyk; oraz diakoni z Prowincji Zwiastowania Pańskiego – Leszek Jędrzejewski, Krzysztof Oleszczak, Jarosław Sucki i Maciej Zawisza.
2003 – W Ołtarzewie, święcenia kapłańskie z rąk abpa Józefa Michalika, metropolity przemyskiego, przyjęli diakoni z Prowincji Chrystusa Króla: Paweł Dobrzyński, Michał Kiersnowski, Adam Kraszewski, Szymon Kulwicki, Grzegorz Marczuk, Andrzej Nyga, Waldemar Pawelec, Ryszard Robakiewicz, Paweł Śliżewski i Jacek Zakrzewski; a także diakoni z Prowincji Zwiastowania Pańskiego – Jarosław Kamieński, Tomasz Kądziołka (w diecezji), Paweł Orpik, Piotr Perszewski i Tomasz Reszka oraz diakon ze Zgromadzenia Misjonarzy Przenajdroższej Krwi Chrystusa. W uroczystości uczestniczyli rodzice i krewni neoprezbiterów, przyjaciele księża w liczbie 111, siostry i bracia zakonni. Wśród gości warto wymienić wizytującego Prowincję Zwiastowania Pańskiego, ks. Generała wraz z Radcami Generalnymi.
2006 – Na Ukrainie, bp łucki, Marcjan Trofimiak udzielił święceń kapłańskich dk. Alimamedowi Rusłanowi (wystąpił).
2006 – W Częstochowie odbył się pogrzeb ks. Edmunda Boniewicza, rekolekcjonisty, pracownika, a następnie kierownika Sekretariatu ds. Miłosierdzia Bożego 1977-1991, redaktora „Biuletynu Miłosierdzia Bożego”, promotora orędzia Bożego miłosierdzia. Obrzędom pogrzebowym w pallotyńskim kościele Miłosierdzia Bożego przewodniczył metropolita częstochowski Stanisław Nowak. Powiedział wówczas o zmarłym: „Nieraz ta jego gorliwość jakby przybierała formy nadgorliwości. Nieraz trzeba go było hamować w jego pomysłach. Musiał też nieraz przykrości z tej jego gorliwości przeżywać, ale zawsze umiał wszystko przyjmować, bo żył dla Boga. Podziwiamy tę jego zdobywczość apostolską. […] Moskwa – nie Moskwa, komunizm – nie komunizm, liberalizm – nie liberalizm – wszędzie trzeba iść, do wszystkich trzeba dotrzeć i głosić Jezusa. Tym żył. […] Nie oszczędzał się ten człowiek. Jechał wszędzie, gdzie się dało. […] Kiedy się na niego patrzyło, można było zauważyć, że to właściwie wszystkie możliwości, jakie miał w swoich rękach, do jakich doszedł, wykorzystywał dla Bożej sprawy, dla Jezusa, dla Maryi. Wielki czciciel Matki Bożej. Wszystkie możliwości […] tak się go odbierało”. Doczesne szczątki zmarłego kapłana zostały złożone w godzinie miłosierdzia Bożego w grobowcu na cmentarzu św. Rocha w Częstochowie.
2008 – W Ołtarzewie, święcenia kapłańskie z rąk bpa sandomierskiego Andrzeja Dzięgi, przyjęli diakoni z Prowincji Chrystusa Króla: Łukasz Gąsiorowski, Przemysław Krawiec, Michał Murcko (wystąpił) i Kazimierz Radzik; oraz diakoni z Prowincji Zwiastowania Pańskiego – Marek Brożyna, Arkadiusz Książek, Kamil Kudełko i Romachko Guennadi.
W homilii bp A. Dzięga nakreślił rys powołania kapłańskiego w oparciu o biblijne wydarzenia Wieczernika – Ostatniej Wieczerzy i Zesłania Ducha Świętego.
2013 – Prokurator generalny ks. Jan Korycki dostarczył do watykańskiej Kongregacji ds. Kanonizacyjnych „Positio super martirio” – opis historii życia i męczeńskiej śmierci sługi Bożego Richarda Henkesa (+1945). 19 XI tr. Positio zostało zatwierdzone przez komisję historyków.
2014 – Przełożeni Prowincjalni obu jednostek pallotyńskich w Polsce mianowali ks. dra Waldemara Pawlika nowym rektorem WSD w Ołtarzewie, a jego zastępcą ks. dra Wojciecha Więcława. Przekazanie kluczy ołtarzewskiego Alma Mater odbyło się 19 VIII tr.
2014 – W Ołtarzewie, święcenia kapłańskie z rąk abpa Celestino Migliore, nuncjusza apostolskiego w Polsce, przyjęli diakoni z Prowincji Chrystusa Króla: Paweł Jurkowski, Krzysztof Pietrzyk i Witalij Wezdeckij (+2019); oraz diakoni z Prowincji Zwiastowania Pańskiego – Karol Burban, Eugeniusz Ejsmont, Denis Krywanosow, Józef Parafianowicz i Kamil Wolan; a także diakoni ze Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa: Marcin Pawlicki i Krzysztof Surowaniec.
2015 – Wspólnota pallotyńska w Wałbrzychu celebrowała jubileusz 70.lecia kapłaństwa ks. Józefa Lisiaka (27 V 1945). W uroczystości wziął udział ks. prowincjał Adrian Galbas, sprawując z Jubilatem Mszę św. W homilii ks. Galbas podkreślił znaczenie kapłaństwa i wielkie świadectwo wierności Bogu Księdza Józefa. Na koniec Mszy Ksiądz Prowincjał podziękował Jubilatowi za jego świadectwo, rozmodlenie, oddanie i pracowitość oraz wręczył błogosławieństwo papieskie z okazji jubileuszu.
2018 – W domu Zarządu Prowincjalnego ks. wiceprowincjał Waldemar Pawlik poświęcił nowo zainstalowaną windę. Zainstalowanie windy było inwestycją od dawna oczekiwaną i niezwykle potrzebną. Winda pozwala starszym współbraciom na szybsze przemieszczanie się i pokonywanie barier architektonicznych.
ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny