Prowincja Chrystusa Króla

Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego - Warszawa
12 lutego 2020

PALLOTYŃSKI INSTYTUT HISTORYCZNY

Kalendarium Pallotyńskie na 12 lutego

1978 – W Pierwszą Niedzielę Wielkiego Postu klerycy naszego Seminarium wystawili Misterium Męki Pańskiej. Reżyserem misterium był kl. Tadeusz Małachwiejczyk, scenografię Misterium przygotował kl. Stanisław Michalski; rolę Jezusa zagrał kl. Józef Pierzchalski, a Piłata – kl. Eugeniusz Stefan.

Misterium oglądała duża grupa naszych współpracowników i ich znajomych z Łap oraz młodzież z Kisielic i Zakopanego. Grupa z Łap odbywała w tym czasie w naszym Seminarium swój dzień skupienia.

*******************************************************

Inne wydarzenia tego dnia:

1935 – W Limburgu zmarł ks. Max Kugelmann (ur. 1857), niemiecki wikariusz prowincjalny 1892/1894 – 1903, generał Stowarzyszenia 7 X 1903 – 7 IX 1909. 

Był bardzo życzliwy Polakom. Ks. Alojzemu Majewskiemu chętnie udzielił pozwolenia na założenie placówki na ziemiach polskich, wbrew negatywnej decyzji Rady Generalnej. Była to jego decyzja, podjęta na własną odpowiedzialność. Oficjalne pozwolenie na założenie kolegium dla kształcenia księży na ziemiach polskich, generał wystawił ks. Majewskiemu 6 VIII, 21 VIII i ponownie 10 IX 1907, przydzielając mu jeszcze do pomocy Polaka z Pomorza, ks. Alojzego Hübnera, kończącego studia teologiczne w Masio. Po osiedleniu się obu księży w Antoniówce, 25 X 1907 wystosował list do abpa lwowskiego Józefa Bilczewskiego (†1923), dziękując mu za przyjęcie polskich pallotynów w archidiecezji; do listu dołączył wiadomości o Stowarzyszeniu oraz jego Konstytucje. Podobnie, kiedy ks. Majewski starał się o założenie domu w diecezji krakowskiej, ks. generał Kugelmann poparł te zabiegi u księcia Jana kard. Puzyny (list z 11 III 1909), za pośrednictwem nuncjatury wiedeńskiej. Kugelmann napisał życiorys(ik) Wincentego Pallottiego, który został przetłumaczony na język polski i wydany w 1893 (ponownie w 1895) w „Echu z Afryki”, jeszcze przed przybyciem na ziemie polskie członków Stowarzyszenia.

1938 – W Ołtarzewie, w piwnicach nowo budowanego gmachu została otwarta kuchnia. 

– Klerycy mieszkający w willi otrzymali do kaplicy harmonium.

1951* – Rekolekcje parafialne w Borzęcinie, w dniach 10 – 12 lutego, prowadził ks. Piotr Granatowicz.

1952 – W Collegium Marianum na Kopcu pojawiła się kolejna komisja wizytacyjna z Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej z Wydziału Oświaty. Wizytujący zapewniali kłamliwie, że działają w porozumieniu z Sekretariatem Episkopatu Polski.

1976 – Alumni Seminarium mieli spotkanie z ks. wiceprowincjałem Janem Pałygą, które miało charakter informacyjny i dotyczyło prac prowadzonych przez członków naszej prowincji oraz możliwych perspektyw w przyszłości.

1987 – Na posiedzeniu Rady Prowincjalnej poruszono sprawę wydania drukiem życiorysów zmarłych członków naszej prowincji. Dotąd poza ks. Augustynem Urbanem, który wydał kilkanaście opracowań w maszynopisach, nikt z własnej inicjatywy nie zajął się tym zagadnieniem. Później, marginalnie potraktował ją ks. Janusz Dyl („Pallotyni w Polsce w latach 1907-1947”, Lublin 2001, s. 397-475). Jego krótkie biogramy zostały doprowadzone do lat 1998-99 (nie były też kompletne i nie uwzględniały członków Regii Miłosierdzia Bożego). Nowym bodźcem w tym kierunku był jubileusz 100.lecia obecności pallotynów na ziemiach polskich (2007). Wtedy to autor niniejszego Kalendarium został poproszony przez władze Prowincji Chrystusa Króla o napisanie takiego dzieła. Myśl ta dojrzewała do 2011 i została sfinalizowana w ciągu dwóch lat (Tylus Stanisław, „Leksykon polskich pallotynów 1915-2012”, Ząbki 2013, ss. 694). Ww. publikacja została 12 I 2015 umieszczona w internecie pod nazwą LIBER MORTUORUM i znacznie rozszerzona i uaktualniona po dziś dzień.

2001 – W Częstochowie, w dniach 12-17 II trwały obrady III Zebrania Prowincjalnego Prowincji Zwiastowania Pańskiego.

2005* – W Ołtarzewie odbyła się premiera tegorocznej Męki Pańskiej, w scenerii i reżyserii kl. Krzysztofa Kralki.

2012 – W kościele na Karczówce odbyła się uroczystość osadzenia i poświęcenia medalionu o. Kolumbina Tomaszewskiego, ostatniego bernardyna na Karczówce (+16 II 1914). Wydarzenie to zostało przygotowane przez: Stowarzyszenie Ochrony Tradycji Genius Loci „Karczówka” i Stowarzyszenie Ochrony Dziedzictwa Narodowego w Kielcach oraz wspólnotę pallotyńską z Karczówki. W uroczystej Mszy wzięli udział bernardyni: o. Kazimierz Kowalski wiceprowincjał i o. prof. Wiesław Murawiec.

Półmetrowej średnicy medalion o. Kolumbina został w 2009 odkuty z frontonu domu przeznaczonego do rozbiórki w kieleckiej dzielnicy Pakosz. Przed stu laty umieścili go tam właściciele nieruchomości. Weszli oni w jej posiadanie, dzięki przekazaniu im tego domu przez o. Kolumbina (zakonnik odziedziczył dom w spadku i podarował go potrzebującej rodzinie). Wdzięczna rodzina ufundowała mu ten medalion.

ks. dr Stanisław Tylus SAC, Pallotyński Instytut Historyczny